Gelukkig was er wijn. En whiskey. En champagne. Gelukkig nieuwjaar!

V’s televisierecencententeam bestaat uit Hanna Bervoets, Gidi Heesakkers, Frank Heinen, Haro Kraak en, op de laatste dag van het jaar, Julien Althuisius

Eerst maar even een rood wijntje. Toen een van de laatste journaals van 2018. In het oosten van China was het al 2019. Mooi vuurwerk hadden ze daar. Er was een interview met een klein meisje dat een enorme zak oliebollen had gekocht. Geen idee meer wat haar gevraagd werd.

Toen was het tijd voor tijd voor tijd voor Tijd voor Max Oudejaarsshow. Sybrand Niessen en Martine van Os zaten verstopt achter een grote schaal oliebollen. Op tafel volle flutes champagne (drie keer raden wiens als eerste leeg was). Weervrouw Helga van Leur (blauwe glitterjurk) vertelde in een extreem tempo dat het weer in 2018 extreem was geweest. In de drie minuten dat ze aan het woord was, haalde ze één keer adem. Dionne Stax (glittercolbert) had in 2018 enorm genoten van het huwelijk van Harry en Meghan. Ja, dat was toch wel echt een plaatje.

Sybrand (goud beslagen vlinderdas) keek even in de keuken waar Robèrt churro’s had gebakken (‘oudjaar is een frituuruitzending’) en Janny mocktails van gemberthee maakte.

Dit tot gespeelde maar eigenlijk niet zo heel erg gespeelde teleurstelling van Sybrand.

Corry Konings was er, net als Johnny Kraaijkamp en Erica Terpstra. Anna Gimbere, afgelopen week door deze krant bestempeld tot het mediatalent van 2019, vertelde welke nieuwe diersoorten in 2018 er waren bijgekomen en welke gekke namen ze hadden gekregen. Boybandvleermuis, Pannekoekmeerval en de Luke Skywalker Gibbon.

Toen moest ik even gourmetten.

Daarna had Matthijs van Nieuwkerk een niet te missen roodgeruite broek aangetrokken voor de laatste rit richting eindstation Rhapsody. Frans Timmermans (ik kon niet zien wat voor broek hij aan had) zat in het publiek en zong mee met Charles Aznavour. René Froger (met Eyelove-leesbril en anekdote over Frank Shienatra) en Evi Hansen speelden de muziekquiz; Roel van Velzen speelde hits uit de Top 2000, het publiek zong luidkeels mee, Leo Blokhuis vertelde korte verhaaltjes.

De alcohol vloeide rijkelijk, de oliebollen bleven onaangetast, het was warm, het was gezellig, er was één iemand die vond dat Bløf het mooiste liedje ooit had gemaakt. Misschien was het de wijn, maar opeens verlangde ik naar een drie uur durende oudejaarsavond-uitzending van Top 2000 à Go-Go, inclusief aftelmoment en Frans Timmermans die zwarte strijkers in de piano van Van Velzen gooit.

Want nu kwam ik op een of andere manier terecht bij Moppentappers op SBS6. WAAR OOK WEER RENÉ FROGER ZAT. Najib Amhali had een ketchup-spuit in de vorm van een pistool meegenomen (‘de tweede keer dat een Marokkaan met een pistool Hilversum binnen komt’). Oude moppentopper Jeroen Smits was er ook om moppen te vertellen, net als presentatrice Leonie ter Braak. Om de beurt vertelden ze moppen. ‘Jaaaa, hoe lekker is dit!’, schreeuwde presentator Jeroen van de Boom na een verschrikkelijke mop van Amhali. Het publiek mocht steeds bepalen wie de leukste mop had verteld. Maar het was helemaal niet leuk. Het was een kijkje in de peilloze diepte van de vergankelijkheid, een postmodern monument voor de dood. Hier kon geen wijn tegenop.

Ondertussen was Guido Weijers begonnen aan zijn Oudejaarsconference, WAAR OOK WEER RENÉ FROGER ZAT. (Nee hoor.) Weijers maakte een grapje over een stierenvechter: ‘torreo...een torro...een torr.. Nou ja een homo.’ Dat was niet heel subtiel en vooruitstrevend, maar uiteindelijk bleek Weijers een verademing vergeleken met de terreuraanslag op de humor die zich bij SBS6 afspeelde. Weijers conference duurde, dankzij de talloze reclameblokken tussendoor, ook lekker lang.

Whiskey!

Dionne Stax stond inmiddels bij de Hofvijver, met drummer Jamie Westland (van Direct) die voordeed hoe hij straks, over anderhalf uur, het aftelmoment op zijn drumstel ging begeleiden. Hij ramde op zijn drums: 10. Nog een roffel: 9. Enzovoorts. Maar eerst nog even naar Marc-Marie Huijbregts, rechtstreeks vanuit Tilburg, die smakelijk (en met onverbloemd Brabants accent) vertelde over zijn fietsongeluk in Amsterdam en heerlijk uithaalde naar die ene dikke man met die bril die normaal de oudejaarsconferences doet, u weet wel, ‘die pisnicht’. Huijbregts’ anderhalf uur was, zoals mijn collega’s al schreven, niet de standaard oudejaarsconference. Hij gaf de voorkeur aan zijn eigen onderwerpen in plaats van de grote actualiteiten van 2018. Oftewel: weinig Stef Blok en veel zich in vagina’s verstoppende schildpadden en spermahonden.

Terug naar Dionne (inmiddels in Zebra-colbert), bij de Hofvijver in Den Haag. Even langs Sydney, Noord-Korea, Dubai en Moskou. De vuurwerkvooruitzichten in Den Haag waren gunstig, zeker vergeleken met het rampjaar 2017. ‘En daarom is een rap best wel op zijn plaats’. Wat? Nee echt. Er kwam echt een rapvideo, ondertiteld en al, over het weer. ‘Winter, zomer, lente, neerslagrecord. De herfst, dat stelde niet veel voor’. De NOS deed zo, met nog tien minuten te gaan, een laatste greep naar het knulligste tv-moment van 2018.

En deed er daarna nog een klein schepje bovenop. 2018 was namelijk, zo vertelde Stax, het jaar van de kus. Waarop een overzicht volgde van mensen die elkaar een kus gaven, maar toen waren er opeens ook heel veel beelden van mensen die elkaar gewoon een hand gaven, of een high five, of gewoon in hun eentje blij waren. Of met een motorfiets over een heuvel sprongen. Jamie Westland begon te rammen op z’n drums.

Nou goed, champagne dan maar. Gelukkig nieuwjaar!