Games: visueel feest redt mager plot van InFamous Second Son

Zoals rechercheurs in Scandinavische romans en films altijd aan de drank zijn en steevast in scheiding liggen, zo heeft elke superheld ook zijn achilleshiel. Superman is allergisch voor kryptoniet, Spider-Man heeft een problematisch liefdesleven en Iron Man kan niet zonder een magneet die voorkomt dat granaatscherven zijn hart lamleggen.

De zwakke plek van Delsin Rowe, het hoofdpersonage uit InFamous: Second Son, heet Reggie.

Reg Rowe is de oudere broer van Delsin én de plaatselijke sherrif die het maar niks vind dat zijn jongere broer flierefluitend en graffiti-spuitend door het leven gaat. Hun relatie wordt in het begin van de game nog gecompliceerder, als Delsin per ongeluk superkrachten oploopt van een 'bioterrorist' waarop Reggie Rowe wordt geacht jacht te maken.

Eenmaal besmet kan Delsin ballen van vuur afschieten, auto's omvergooien, door brandende obstakels heen schieten en als een rookpluim door ventilatiekanalen stromen - om een paar van zijn nieuw verworven vaardigheden te noemen.

Reg zou graag willen zien dat Delsin zijn superkrachten gebruikt om de terroristen te stoppen, maar de jongere Rowe is er niet van overtuigd dat de overheid het spel eerlijk speelt.

InFamous: Second Son is de eerste grote game die dit jaar exclusief voor de PlayStation 4 verschijnt. Wat visueel spektakel betreft is het de best ogende game voor de PlayStation 4. Seattle anno 2016, de biotoop van Delsin, is prachtig nagemaakt en het is heerlijk om Delsins superkrachten op deze wereld te botvieren.

InFamous: Second Son haalt niet het niveau van andere PlayStation-exclusieve titels, zoals de Uncharted-serie met kleurrijke held Nathan Drake of het juweel van 2013, Last of Us. Zo is Delsin niet een personage waar je bereid bent uren speeltijd in te steken. Godzijdank krijgt onze held-tegen-wil-en-dank gaandeweg meer profiel en houdt hij op met zijn daden continue als 'gaaf' te omschrijven.

Ook het verhaal van InFamous: Second Son stelt teleur. Het heeft weinig om het lijf, zoals ook de meeste superheldenstrips niet snel in aanmerking zullen komen voor de AKO Literatuurprijs.

Het plotje komt er op neer dat de bazin van de anti-terreureenheid D.U.P. leden van Delsins stam, de Akomish (denk: Amish), terroriseert om de bestaansrecht van haar organisatie te rechtvaardigen. Broerlief betaalt daarvoor de hoogste prijs. Delsin kan alleen een einde maken aan de contraterreur door de D.U.P.-bazin op te sporen en haar uit te schakelen.

Net als veel andere games probeert InFamous: Second Son de speler het moeilijk te maken met morele keuzes, maar deze gewetensvragen laten geen grijstinten toe en lijken uiteindelijk weinig effect te sorteren op het verloop van de gebeurtenissen, al heeft de game een goed en een slecht einde.

Het hele spel heeft zijn goede en slechte kanten heeft. Het is absoluut geen tegenvaller, maar ook geen hoogvlieger - niet de game waarvoor je een PlayStation 4 zou moeten aanschaffen.

Interessant is wel dat de personages het uiterlijk lijken op de acteurs die de dialogen hebben ingesproken (de stemacteurs die je normaal altijd achter de schermen blijven).

De uitstekende Engelse dialogen zijn niet de enige reden waarom je InFamous: Second Son het beste in de Engelse taal kunt spelen. De Nederlandse stemmen klinken zo houterig als van een slecht hoorspel uit de beginjaren van de radio.

InFamous: Second Son (Sucker Punch / Sony)
Uitgebracht voor PlayStation 4
Geschikt bevonden voor 16 jaar en ouder

Elke overeenkomst met Seattle bestaat niet alleen in uw verbeelding: de makers van Infamous Second Son hebben de Amerikaanse stad mooi nagebouwd.