Review
Games: Mindjack; een parel, bedolven onder het puin
De recensie van Mindjack kunnen we kort houden. Mindjack wemelt van de interessante ideeën die in andere handen hadden kunnen leiden tot een alleraardigst computerspel.
De game die Square Enix evenwel nu de markt heeft opgeschoven is een beetje van alles en van alles niets. Het plot maakt de gemiddelde aflevering van Goede Tijden Slechte Tijden Nobelprijswaardig, de personages zijn van natgeregend bordkarton en de kunstmatige intelligentie waarmee digitale vijanden en medestanders zijn begiftigd doet geen recht aan het begrip 'intelligentie'.
Hoewel al eens eerder vertoond, is het idee van 'breinkaping' een intrigerend gegeven. Spelers kunnen in Mindjack met hun gedachten verzwakte tegenstanders gijzelen en ze tegen hun eigen soort opzetten.
Zo zijn niet alleen mensen te manipuleren, maar ook robots en apen met pistolen. Dat laatste klinkt op papier heel grappig, maar in de uitwerking laat ontwikkelaar FeelPlus zo veel steken vallen dat de schietende diertjes als tegenstander noch als gedwongen medestander het hart verwarmen.
Een element dat Mindjack ook slecht heeft gejat, is het schieten-vanuit-dekking dat je aantreft in vrijwel elke fatsoenlijke first-person-shooter (de spelvorm waarbij je als gamer over de loop van het geweer kijkt).
Door klunzig programmeren werkt dat schuilen en schieten in Mindjack suboptimaal: de objecten waarachter het schermfiguur schuilt, blijken onzichtbare randen te hebben. De ene keer laten die kogels door waartegen je je beschermd waande of doen kogels afketsen die je op tegenstanders dacht af te vuren.
Prettige bijkomstigheid is dat de tegenstanders die de computer op de been brengt, niet al te snugger zijn. Ze staan soms met hun rug naar je toegekeerd geduldig te wachten tot je een gaatje in hun hoofd schiet.
Nog een geweldig idee waarvan de uitvoering wel een tandje scherper had gekund. Andere spelers kunnen op elk moment zich online in het strijdtoneel mengen, als hulpje of hinderlijke vijand. Die extra krachten stuiten evenwel op dezelfde problemen.
Ook doet Mindjack geen poging om het aantal bondgenoten en vijanden in evenwicht te brengen, waardoor gamers geen schijn van kans hebben als ze het getalsoverwicht verliezen.
Qua decors en aankleding valt er aan Mindjack ook weinig lol te beleven. In 2031, als alle regeringen zijn opgedoekt en multinationals de dienst uitmaken (een meer versleten science fiction-cliché is amper voor te stellen), is de hele wereld kennelijk opgetrokken uit blauw en grijs door de kleurenblinde kleinkinderen van Jan des Bouvrie.
Mindjack is een eigenlijk alleen maar aan te raden aan andere ontwikkelaars. Als een voorbeeld van hoe het niet moet. En om ideeën op te doen voor een andere, briljante game. Het is een parel, bedolven onder het puin.
Mindjack (FeelPlus / Square Enix)
Uitgebracht voor PlayStation 3 en Xbox 360
Geschikt bevonden voor 16 jaar en ouder
undefined