Freedom Writers

De Afro-Amerikaan Rodney King ligt op de grond. Vier blanke agenten slaan met wapenstokken op hem in, niet wetend dat ze worden gefilmd. De agenten worden uiteindelijk vervolgd, en vrijgesproken. Het waargebeurde Freedom Writers begint bij de etnische rellen die in 1992 in Los Angeles uitbreken als gevolg van deze uitspraak. De film richt zich op een groep scholieren - allen behorend tot een etnische minderheid - die naar een middelbare school wordt gestuurd buiten hun eigen wijk. Dit is onderdeel van preventief beleid van de overheid, gericht op het bestrijden van segregatie.

Alle etnische groepen leven gescheiden van elkaar. In het klaslokaal van beginnend lerares Erin Gruwell vindt de onvrijwillige ontmoeting van deze groepen plaats. Idealistisch als de blanke Gruwell is, probeert ze de leerlingen met elkaar in contact te brengen.

Gruwell bestrijdt vooroordelen en laat de Latino's, Aziaten en Afro- Amerikanen beseffen dat ze in hetzelfde schuitje zitten. Ze zijn onzichtbaar, niemand kent hun lot. Als Gruwell met haar klas het dagboek van Anne Frank leest, komt ze op het idee de leerlingen hun ervaringen op te laten schrijven.

Freedom Writers probeert recht te doen aan de omstandigheden waarin de kansarme jongeren opgroeien. Een soundtrack gevuld met hiphop is dan onmisbaar. Moord, huiselijk geweld, familie in de gevangenis en de verleiding van bendelidmaatschap passeren de revue als de jongeren in voice- over uit hun dagboek lezen.

In haar dagboek deed Anne Frank als ooggetuige verslag van de geschiedenis, de beelden van Rodney King maakten de toeschouwer zelf de ooggetuige; beide legden een alledaagse werkelijkheid bloot. Freedom Writers is echter zo gepolijst dat de film geen recht doet aan de rauwe realiteit waaraan hij refereert.

Elk emotioneel moment gaat gepaard met violen. De pijnlijke ervaringen van de pubers gaan ten onder aan een veel te expliciete en uitvoerige voice-over. De film vertelt heel veel, maar maakt weinig zichtbaar.