RecensieTheater & Dans
Er is veel spannends te beleven op het Amsterdam Fringe Festival
Nieuwe dingen ontdekken, dat is de kick van het Amsterdam Fringe Festival. En dan bedoel ik niet zozeer al die nieuwe namen in het programma, hoewel het altijd leuk is om nog onontdekte theaterkunstenaars als eerste aan het werk te mogen zien. Minstens even verfrissend is de keur aan onbekende locaties (cafés, nachtclubs, podiumpjes) waar ze optreden. Een avondje Fringe’en leert dat er dit jaar veel spannends te beleven is in Amsterdam-Noord en rondom het IJ.
Wie wist bijvoorbeeld dat Charon, de veerman die de schimmen van alle overleden mensen overbrengt naar het onderaardse dodenrijk van Hades, zich ophoudt in een kanaal dat uitmondt in het IJ? Hij is te aanschouwen (gespeeld door Fabian Krausz) in Nachtkraaien van de jonge theatermakers Inge Wannet en Rinske Bouwman. Deze vermakelijke voorstelling over de dood speelt op een vlonder nabij café annex broedplaats De Ceuvel. Deze Charon is geen oude, enge man, maar een doorgeschoven feestbeest met bontjas en glimmende broek. Hij ontvangt de doden op zijn boot voor het ultieme afscheidsfeestje met de zin: 'Welkom, je bent dood. Bier, wijn of fris?’ Hoewel de tekst na een tijdje wat blijft hangen in losse anekdotes, is Nachtkraaien een slimme, beetje rare ode aan het leven.
Een andere onbekende plek waar het Fringe me deze week bracht, is Mezrab, een podium voor ‘storytelling’ op de Veemkade aan het IJ. In dit wat smoezelige zaaltje vertelt de van oorsprong Indiase kunstenaar Abhishek Thapar een inventief, autobiografisch verhaal. Hij koppelt hierin bitterzoete herinneringen aan een schoolperformance aan een periode van godsdienstgerelateerd geweld in zijn omgeving in de jaren tachtig. Gebruikmakend van film, maquettes en smaken trekt Thapar zijn publiek moeiteloos mee in een andere wereld.
Choreografieën vol hints
Niet zozeer nieuw wat betreft locatie (de Tolhuistuin in Noord) maar wel wat betreft vorm is A Narcissistic Sinner van Charlie Duran. Een dansvoorstelling in de vorm van een escaperoom. In een kamer vol met puzzels activeren de juiste antwoorden korte scènes van een danser achter glas, die in zijn choreografieën weer aanwijzingen heeft verstopt voor de volgende puzzel. Ik ben geen professioneel escaperoom-recensent, maar de puzzels leken me logisch en origineel. Het verhaaltje was echter tamelijk plat en ondergeschikt aan het spel: de danser is een doorgedraaide sociopaat die je moet genezen voordat hij ontsnapt. Dat behoeft nog uitdieping voor een echt geslaagde cross-over. Grensverleggend en prettig gestoord is dit hele experiment wel, en daar gaat het om op het Fringe.
Amsterdam Fringe Festival. Gezien: 11/9. Nog tot en met 16/9. (vier sterren)
Inge Wannet en Rinske Bouwman: Nachtkraaien (vier sterren)
Abhishek Thapar: My home at the Intersection (vijf sterren)
Charlie Duran / Stichting Helden: A Narcissistic Sinner (drie sterren)
Lees hier ook over het Amsterdam Fringe Festival: een bonte grabbelton van theater.
