Een koloniaal salontafeltje is afgezaagd...
Wat je van ver haalt, is mooi en dus zijn 'koloniale' meubels salonfähig. De toonzalen van Piet Klerkx, de Bijenkorf, V & D en IKEA staan vol donker houten meubels met krullen en soms een ornamentje....
De meeste 'antieke' meubels uit de voormalige Zuidoost-Aziatische koloniën worden echter op bestelling gemaakt, want het wordt steeds moeilijker om echt oude spullen op de kop te tikken. Of je moet in zee willen gaan met Chinese handelaren in Indonesië.
'Ik heb veel problemen met hun manier van zaken doen', zegt Daniël van Soest van de winkel Om de Kaap in Montfoort. 'Als de bevolking het echt moeilijk heeft, zoals nu met de crisis, gaan de Chinezen met een zak geld het platteland op, plukken tegen dumpprijzen arme Indonesiërs kaal, en verkopen vervolgens de meubels aan westerlingen tegen woekerprijzen.' Vaak is het nog nep ook. 'Salontafels bijvoorbeeld, bestaan daar helemaal niet. Ze zagen gewoon de poten van tafels af.'
Maar staat de import van antieke meubels niet gelijk aan het roven van cultureel erfgoed? Voor Unesco en Interpol is het amper een onderwerp. En ook George Ketel van de Landelijke Vereniging van Wereldwinkels, heeft geen aanwijzingen voor kunstroof. 'En al is het wel antiek, misschien is het wel goed als iemand de kast van zijn oma wil verkopen. Dat levert tenminste weer deviezen op.'
