Een jaar na zijn inauguratie heb je Trump niet meer nodig om een Trumpcover te maken
De rubriek Beeldvormers onderzoekt hoe een beeld onze kijk op de werkelijkheid bepaalt. Deze week: een jaar in Trumpcovers. Wat viel op?
Een van de meest besproken tijdschriftcovers van het jaar dook op in juni 2017. Het was de cover van Time Magazine van 1 maart 2009 met een afbeelding van Donald Trump, die in zeker vier van zijn hotels en clubs hing. De kop luidde: 'Donald Trump: The 'Apprentice' is a television smash!'. Paar probleempjes. Time Magazine gebruikt geen uitroeptekens in koppen. Er is op 1 maart 2009 geen Time Magazine verschenen. Trump had in 2009 geen enkele maal op de cover gestaan. De cover was, en waar hebben we dat woord eerder gehoord, fake.
Afgelopen jaar stond Trump wel op de cover, daar kan geen twijfel over bestaan. We nemen het jaar in Trumpcovers door met Jaap Biemans, niet alleen artdirector van het Volkskrant Magazine, maar in de internationale tijdschriftenwereld ook bekend als coverjunkie (zie coverjunkie.com), eminent verzamelaar en kenner van tijdschriftencovers.
Op een missie
Het was niet alleen het jaar van Trump; het was zeker ook het jaar van illustrator Edel Rodriguez, een man met een enorme productie die met zijn artwork dit jaar de Amerikaanse president voortdurend naar de enkels hapte. Uit de enorme verzameling Trumpcovers van Edel kiest Biemans de meest recente voor Time Magazine, waarin wordt teruggekeken op het eerste jaar van het presidentsschap: Year One. 'De tekenaar is op een missie,' zegt hij. 'Je voelt het hele jaar al dat hij woedend is.' Van Trump is alleen zijn opengesperde mond te zien, de rode stropdas en zijn gele haar, dat bij Edel een uitslaande brand is, die het logo van het tijdschrift bijna verzwelgt.
Andere Edel-toppers, volgens Biemans, de twee 'meltdown' covers van hetzelfde Time Magazine, waarin een veronderstelde verkiezingsnederlaag werd aangekondigd, toen de schandalen zich bleven opstapelen. En het nummer van het Duitse Der Spiegel waarin het hoofd van Trump werd getekend als een vurige komeet die op de kleine planeet Aarde afraast. Kop: 'Das Ende der Welt'.
'Onvoorstelbaar' ver
Edel werd deze week op CNN geïnterviewd over de opmerkelijke kruistocht die hij voert op de covers van een aantal van de bekendste tijdschriften in de wereld. Hij werd in 1971 in Havana, Cuba geboren en kwam als jongetje naar de Verenigde Staten, waar hij zich omhoog werkte. En nu: 'Voor mij als immigrant waren de Verenigde Staten altijd een baken van hoop. Trump is de Amerikaanse droom aan het vermoorden.'
Dat is wel een van de opvallendste kenmerken van het afgelopen jaar: hoe ver tijdschriften en illustratoren zijn gegaan. Soms 'onvoorstelbaar', volgens Biemans en hij wijst op een Edel-cover van alweer Der Spiegel. Trump staat met het afgehakte hoofd van het Vrijheidsbeeld in een hand, bloederige machete in de andere hand, in een beeldrijm met gruwelijkheden die terreurorganisatie IS de wereld instuurde.
The destroyer
Vergelijkingen met Hilter werden ook niet geschuwd. Adbusters plaatste voor de gelegenheid de barcode als een snorretje onder de neus van Trump, maar let ook op het Duitse Stern, die Trump in de Amerikaanse vlag hulde en een Hiltergroet liet brengen. Kop: Sein Kampf. Subtiel is anders. Wel een sterk beeld, maar Biemans zou zelf nooit in die richting gaan.
Andere toppers. Trump als horrorclown (Carter Goodrich voor The New Yorker), Trump als Banksi-rebel (Miles Donovan voor The Economist), waarvan Biemans niet uitsluit dat Trump zichzelf graag zo ziet, en speciale aandacht voor de cover van The Rolling Stone (van @juhaszillustration) bij het verhaal met de titel Trump the destroyer. In de loop van het jaar had je steeds minder Trump nodig om Trump uit te beelden: hier is eigenlijk niet meer dan een soort gele swoosh boven op een tornado getekend.
'No fake!'
Vorige week maakte Jaap Biemans zelf zijn eerste Trumpcover, bij een verhaal van John Schoorl in het Volkskrant Magazine over een societyschilder die een bekend schilderij van Trump had gemaakt en voor het lichaam de jonge Nederlander Mark C. Deren als model gebruikte. Op de cover stond een lege lijst en de mededeling 'No fake!'
Een jaar na zijn inauguratie heb je Trump niet meer nodig om een Trumpcover te maken.
