Duizend pruiken, zeshonderd schilden en tweeduizend figuratiekostuums: welkom op de set van Redbad

Er staat een potje haar op het vuur te pruttelen. Sterk geurende, straks met de hand bijeen te naaien plukken. Er is doorlopend behoefte aan pruiken en haarstukken op de set van Redbad. In allerlei vormen, zo leren de etiketten op de gestapelde plastic kratten in een omvangrijke tent op een veld nabij Eindhoven: 'monniken', 'Deense hanenkammen', 'Franken', 'krijgers'.

Ze zit nu al over de duizend pruiken, schat de Belgische haarspecialist die de hele dag door strengen uitkookt voor de spektakelfilm die zich afspeelt anno 754. 'Is nog nooit eerder gebeurd', weet producent Klaas de Jong. 'Zó veel pruiken in een Nederlandse speelfilmproductie.'

Groot, groter, grootst

Koning Redbad en z'n Friezen hebben deels kaalgeschoren schedels, woeste snorren en baarden. De haarstukken van de hoofdcast liggen netjes uitgestald: detailbegroeiing van Gijs Naber (Redbad), Egbert-Jan Weeber, Peter Faber, Martijn Fischer, Jack Wouterse, de zwarte dreads van Birgit Schuurman, het lange blonde haar van Renée Soutendijk.

Het haar is maar een enkel onderdeel van de onderneming, waarvan het resultaat in juni 2018 te zien zal zijn in de bioscoop. Er zijn ook zeshonderd schilden, tweeduizend figuratiekostuums en evenveel wapens, variërend van overgespoten plastic zwaardjes van de speelgoedzaak voor de figuranten achter in beeld tot kratten vol echte zwaarden. 'Gemaakt door dezelfde kerel die ook de wapens voor Game of Thrones doet', zegt De Jong.

Het zee-epos Michiel de Ruyter (2015) was groot, naar Nederlands begrip, maar zijn tweede productie met regisseur Roel Reiné moet eigenlijk nóg groter ogen. Het budget bedraagt zo'n 7 miljoen euro, de duurste Nederlandse film van het jaar.

_{Lees verder onder de foto.}

Honderd man, op film tienduizend

Het is draaidag dertig. Na opnamen van viking-gevechten in Denemarken, kasteelscènes te Frankrijk en actieopnamen op een droog wad bij Friesland, is Redbad nu beland in het prehistorische dorp nabij Eindhoven. Het druilerige attractiepark is speciaal voor de opnamen opgetuigd met een nieuwe poort en een koningshut met troon, zodat een en ander door kan gaan voor de middeleeuwse handelsplaats Dorestad. Buiten de palissades draven ridders rondjes te paard. Er staat een kruiwagen vol steekwapens, naast een kruiwagen vol dierenvellen.

Hier op het veld bivakkeren de Franken, straks vallen ze de stad binnen om de Friezen te kerstenen. Voor een rij met modder besmeurde tenten staat een lange houten tafel, met daarop een opengevouwen landkaart van Magna Frisia. Ook ligt er een lange vikingbijl. 'Hé, die hoort hier niet thuis', merkt regisseur Roel Reiné op. In de zo dadelijk te filmen scène zien we voor het eerst de Frankische soldaten.

'De Frankische koning zit hier, aan tafel, als er twee spionnen te paard aankomen. En na een soort onderonsje trekt de camera helemaal achteruit. Straks hebben we hier honderd man figuratie staan, maar dankzij de computer worden dat er tienduizend.'

'He owns the room'

Jonathan Banks komt aangelopen, gehinderd door het hobbelige veld en z'n stijve knie. De Amerikaanse acteur, bekend van zijn rol als drugslab-beveiliger in Breaking Bad, speelt de Frankische koning. Ook de Deen Søren Malling (The Killing, Borgen) maakt deel uit van de cast.

Eigenlijk zou zijn knie deze maand vervangen worden, vertelt de 70-jarige Banks een paar dagen eerder in zijn hotel te Amsterdam. 'Het was de knie of deze klus. Deze mooie klus. Weet je, ik zie er niet naar uit om die knie te vervangen. Maar het moet toch een keer.' Gelukkig heeft hij geen fysieke vechtscènes, als koning. 'Ik zit op een paard. Dat gaat wel, zitten op een paard.'

Reiné, tijdens een korte pauze op de set: 'Banks is zo'n acteur van wie ze in Hollywood zeggen: he owns the room.'

_{Lees verder onder de foto.}

Dat komt door de natuurlijk dreigende blik van de acteur, die al bijrollen als harde man speelde in 48 Hrs. (1982) en Beverly Hills Cop (1984).

Banks, over het gemak waarmee hij intimideert: 'Dat is wel zo. Ik zou mijn hele verleden hier op tafel kunnen gooien - doe ik niet, maar ik heb in mijn jeugd voldoende slaag gehad. Ik ben wel eens gesneden, ik ben wel eens zo hard geslagen dat mijn hoofd gestabiliseerd moest worden. En verder: als acteur steel ik. Als ik Jack zie, bijvoorbeeld. Jack, ik kan z'n achternaam niet uitspreken...'

Wouterse. 'Yep. We deelden een scène en hij deed iets speciaals. Iets met z'n gezicht. O mijn God, dacht ik. Dát ga ik ook eens doen.'

Of iemand Banks warm kan houden, roept een medewerker over de set - de Frankische koning verdwijnt in een grote overjas, die aanblijft tijdens de repetitie.

'Lekker klein'

Reiné instrueert z'n line-producent over het volgende shot. 'Dat gaan we op de kraan draaien. Dus met die 18.80. Mogen we dead center zetten, gaan we alles oplijnen. Bart (de camera-operator, red.) mag op de tweevijftig op de slider en Sven (steadicam-operator) gaat met z'n camera mee om de insert van die onthoofding te draaien.'

'En daarna?', vraagt de line-producent.

'Als het donker wordt, kan Sven ons weer joinen. Dan moet ik nog wat verder uitpullen, voor het visual-effectsshot.'

Reiné is naast regisseur ook zijn eigen director of photography, en werkt al jaren in Hollywood. In 2017 maakte hij twee afleveringen van de Amerikaanse Marvel-serie Inhumans.

'Het is wel lekker om na dat Marvel-circus hier even lekker mijn eigen ding te doen, gewoon klein.'

Dit is klein? 'Voor mij wel.'