Dit is de wereld van Bas en zijn Fluit, en daar leven we nu allemáál in

Ik zit al dagen met de fluit van Bas Hoeflaak in mijn hoofd. Ik snap dat deze ontboezeming hard bij u binnenkomt, maar het is simpelweg de realiteit waarin ik leef. Dit is de wereld van Bas en zijn Fluit, en daar leven we nu allemáál in.

Hoeflaak is vooral bekend van cabaretduo Droog Brood en sketchprogramma Sluipschutters, maar heeft zichzelf met zijn onvergetelijke rol in de serie LOL: Last One Laughing op de kaart gezet bij een miljoenenpubliek. De zesdelige comedyserie is een Nederlandstalige bewerking van een populair internationaal format, waarin tien komieken het zes uur lang met elkaar moeten uithouden in één ruimte zonder te lachen. Wie lacht, valt af.

Het programma bleek een vermakelijk antropologisch experiment, waarbij het fascinerend was om te zien wanneer de komieken precies zouden breken. De worsteling was het allerleukst, want niets geeft zoveel voldoening als een lachvulkaan die bijna op uitbarsten staat. Zo’n vorm van opsluit-tv is uiteraard een speeltuin voor ontregelaars als Henry van Loon en Stefano Keizers (die verkleed was als filmpersonage Blade, want ja, Stefano Keizers).

Van Loon bleek extreem moeilijk te breken, maar zelfs de Promenade-alumnus kon uiteindelijk niet op tegen Hoeflaaks droogkomische ontregelkunst. Van Loon had het waarschijnlijk moeiteloos volgehouden tot het einde, ware het niet dat Hoeflaak in de voorlaatste aflevering ineens zijn fluit tevoorschijn haalde en begon te zingen: ‘Ik ga zo lekker spelen op mijn fluit. Hij zit hier in een doosje, en ik haal hem er zo uit, en dan ga ik lekker spelen op mijn fluit.’

Het tafereel gaat minutenlang door, waarna de overgebleven kandidaten een voor een omvallen. Van Loon houdt lang vol, maar zodra Hoeflaak de blokfluit uit het doosje haalt en absurd vals begint te fluiten, blijkt ook hij weerloos. Het is een vorm van komische marteling. Het fragment werd op YouTube inmiddels bijna anderhalf miljoen keer bekeken, ‘Het Fluitlied’ staat inmiddels op Spotify en er is ook al een carnavalsversie.

Zaterdagavond drongen Bas en zijn Fluit door tot de talkshowtafels, want volgens Humberto Tan ‘kon niemand meer om die fluit heen’. DJ Martin Garrix vond het ‘fenomenaal’, en de Amsterdamse onderwijswethouder Marjolein Moorman ‘raakte deze fluit nooit meer kwijt’. Hoeflaak mocht uiteraard weer even fluiten en zorgde daarmee voor een onvervalst talkshowhoogtepunt, vooral omdat Hoeflaak met zijn gortdroge porem perfect de absurditeit van dit alles benadrukte.

Lachen deed Hoeflaak niet in LOL, maar inmiddels lacht hij wel degelijk als laatste. Alles wat viraal gaat, wordt uiteindelijk uitgemolken en dus is het wachten tot Bas en zijn Fluit een eigen serie, podcast en talkshow krijgen. En dat liedje? Dat blijft voorgoed rondzwerven in onze bovenkamer.

Van Loon vatte het uiteindelijk het best samen: ‘Bas Hoeflaak, godverdomme.’