De wereldpremière van componist Brett Dean op het Storioni Festival in Eindhoven beneemt je de adem ★★★★☆

De Australische componist en altviolist Brett Dean (59) maakt het met zijn ultravirtuoze stukken niemand gemakkelijk, ook zichzelf niet. Tijdens het Storioni Festival afgelopen weekend speelde hij mee in twee van zijn eigen werken.

Vrijdagavond klonk in het Muziekgebouw Eindhoven de wereldpremière van zijn pianokwartet Imaginary Ballet (2021), een complex werk dat Dean onder meeer in opdracht van het Storioni Festival schreef. Sprongetjes in de pianopartij klinken als druppels. Al snel kolkt het van de dissonante dubbelgrepen in de strijkers. Een mooi effect heeft de nagalm van bruuske klappen. Dan zie je pianist Bart van de Roer in de vleugel hangen met een xylofoonstok. De vilten kop op de lage snaren produceert een diep dreunend geluid dat je alleen nog maar in je maag voelt.

Snauwende streken onderbreken getokkel op strijkerssnaren. Beukende tegenritmes en pijlsnelle, staccato gespeelde riedels benemen je de adem. Deans ballet is weinig dansbaar, maar de Storioni’s bewijzen nog maar eens hun lenige virtuositeit.

Zaterdag speelde de componist samen met pianist Thomas Beijer en klarinettist Julien Hervé een van zijn eerste stukken: Night Window (1993), over de sluimerfase vlak voor de slaap, wanneer twijfel, onzekerheid en angst opdoemen.

Een dialoog van beklemmend gemurmel op altviool en donkere zuchten van de klarinet ontaardt door een paar rake klappen van Beijer in een frenetiek over en weer gestrijk en geblaas. Steeds hoger, tot je oren pijn doen. Het ene moment sust Beijer je in slaap met een kwetsbaar gespeelde lijn, dan weer knaagt Hervé aan je geweten met het getik van zijn klarinetkleppen. De spanning tussen deze drie musici is hypnotiserend.