De Volkskrant tv-selectie voor woensdag 21 juli

Shark Gangs

National Geographic, 21.00 uur

Haaien werden lange tijd gezien als solitaire dieren: eenzame jagers die vanuit het niets opduiken en weer verdwijnen in de diepte. Haaienonderzoekers hebben de laatste jaren echter veel informatie verzameld waaruit blijkt dat dat plaatje niet klopt. In de documentaire Shark Gangs laten ze zien dat haaien niet alleen in scholen bij elkaar komen, maar bovendien sociaal gedrag vertonen. Marien bioloog Yannis Papastamatiou ontdekte dat grijze rifhaaien jaar na jaar terugkeren in dezelfde gemeenschappen, samen jagen en vriendschappen lijken te sluiten.

Blokhuis extra: De jaren 80

NPO 3, 21.10 uur

Deze zomer neemt muziekkenner Leo Blokhuis een duik in de jaren tachtig. In zes afleveringen van Blokhuis extra blikt hij terug op het decennium dat afrekende met de disco en muziekstromingen voortbracht als de synthpop en talloze New Romantic-bands. Hiphop brak door bij het grote publiek, Live Aid hield de wereld aan de tv gekluisterd en iedereen kocht de platen van de grote drie megasterren Prince, Madonna en Michael Jackson. Blokhuis combineert reportages, archiefmateriaal, videoclips, optredens en anekdoten tot een nostalgisch muzikaal geheel.

Taxi Driver

Canvas, 22.00 uur

(Drama, Martin Scorsese, 1976) Op 15 mei 1972 werd de gouverneur van Alabama, George Wallace, neergeschoten door Arthur Bremer, die later aangaf dat hij zich voor zijn daad onder meer had laten inspireren door Stanley Kubricks A Clockwork Orange (1971). De dagboeken die Bremer bijhield, werden daarna gebruikt als basis voor Scorseses film, het indringende drama over taxichauffeur Travis Bickle (Robert De Niro), die zijn New York ziet verloederen en transformeert tot een psychotische engel der wrake. Vijf jaar nadat Taxi Driver in première was gegaan, kreeg ook deze film een gewelddadig vervolg: op 30 maart 1981 pleegde John Hinckley jr. een aanslag op president Ronald Reagan. Hinckleys inspiratiebron: Taxi Driver.

Kijken op gevoel

NPO 2, 22.10 uur

Kunsthistoricus en Volkskrant-redacteur Wieteke van Zeil schrijft wekelijks voor Volkskrant Magazine over details in de kunst. In het tv-programma Kijken op gevoel gaat ze niet zozeer op zoek naar details als wel naar grote emoties. Vandaag gaat de aflevering over verlangen. Aan de hand van voorbeelden uit de kunst laat Van Zeil zien hoe het verlangen naar vrouwelijk naakt het vrouwbeeld nog steeds beïnvloedt. Ook vertelt ze hoe Marina Abramović in haar performancekunst het verlangen naar oogcontact verkent.

2 Guns

Veronica, 22.50 uur

(Komedie, Baltasar Kormákur, 2013) Deze vermakelijke thriller zit zo bomvol onwaarschijnlijke verwikkelingen dat het geen zin heeft ze serieus te nemen. De aardigheid zit in de wijze waarop de makers het bizarre verhaal op gang houden. Smokkel, zwart geld, een bankoverval, een drugsbaron, een afgehakt hoofd: alles hangt met elkaar samen, maar het geheel lijkt vooral een excuus om Denzel Washington en Mark Wahlberg te laten ruziën. De acteurs vormen een mooi duo als tot elkaar veroordeelde undercoveragenten die zonder het van elkaar te weten infiltreren in een Mexicaans kartel.

Het uur van de wolf: Ella Fitzgerald - Just One of Those Things

NPO 2, 23.00 uur

Voor een jazzzangeres van haar statuur is er over Ella Fitzgerald eigenlijk bijzonder weinig gezegd, geschreven en gefilmd. In de documentaire Just One of Those Things probeert regisseur Leslie Woodhead dat recht te zetten. In de film toont hij het verhaal van de zangeres van haar geboorte in 1917 tot haar overlijden in 1996, met audiofragmenten waarin Fitzgerald zelf reflecteert op haar leven. Verder komt haar adoptiezoon Ray Brown Jr. aan het woord, naast collega’s en beroemde bewonderaars, onder wie Smokey Robinson, Tony Bennett en Jamie Cullum.

Memento

BBC 2, 00.15 uur

(Thriller, Christopher Nolan, 2000) Nooit voerde Christopher Nolan zijn voorliefde voor ingewikkelde scenario’s zo ver door als in dit meesterwerk. Om de toeschouwer deelgenoot te maken van het leven van de hoofdpersoon (Guy Pearce), een man die een geheugentrauma heeft opgelopen en ongeveer elke tien minuten al het voorgaande vergeet, deelde Nolan zijn film op in scènes van tien minuten, die hij in chronologisch omgekeerde volgorde achter elkaar monteerde. Knap lastig, aangezien de man zonder geheugen zoekt naar de moordenaar van zijn vrouw. Memento verstopt de puzzelstukjes in subtiele details.