De Volkskrant tv-selectie voor maandag 16 april
Elke dag tipt de redactie van de Volkskrant de beste programma’s en films op televisie. Dit moet u vandaag zien.
Koken met Van Boven
NPO 2, 20.25 UUR
Yvette van Boven verzorgt een high tea en fleurt de boel op met eetbare bloemen. Ze verdiept zich in de kaasjeskruidfamilie, maakt een vlierpeer-focaccia en marshmallows met verveine uit haar tuin.
MasterChef
NET 5, 20.30 UUR
Begin van een nieuw seizoen met een nieuwe jury. Chef-koks Stefan van Sprang (Aan de poel), Jonathan Zandbergen (Merlet) en Freek van Noortwijk (Breda) gaan op zoek naar de beste amateurkok van Nederland.
Het schoonmakersparlement
NPO 2, 20.55 UUR
Een jaar uit het leven van schoonmakers Nadine, Solomon, Tim en Khadija, die proberen een nieuwe cao voor elkaar te boksen. De vier spreken namens duizenden collega’s verenigd in het schoonmakersparlement.
De kleedkamer
CANVAS, 21.15 UUR
In het stadhuis van Maastricht blikken wielrenners Peter Van Petegem, Erik Dekker, Johan Museeuw en Michael Boogerd terug op de Amstel Gold Race van 2001. Wat is er over van de heroïek na alle dopingschandalen?
#jesuisdepri
NPO 3, 21.25 UUR
Presentator Jan Kooijman volgt vijf jongeren die depressief zijn of zijn geweest. Openhartig vertellen Anne, Eleanor, Maaike, Elwin en Jynthe over de invloed die de depressie heeft op hen en hun familie en vrienden.
Life and Death Row
CANVAS, 23.10 UUR
Documentaireserie over ter dood veroordeelden in Arkansas. Gevangene Stacey Johnson heeft zijn hoop gevestigd op nieuw dna-bewijs, maar als het aan de familie van het slachtoffer ligt, wordt hij snel geëxecuteerd.
Point Blank (John Boorman, 1967)
Arte, 22.20-23.50 uur
De premisse van de film noir Point Blank klinkt eenvoudig zat. Met een bijna elegante vorm van stugheid speelt Lee Marvin crimineel Walker, die zijn vriend Reese (John Vernon) terzijde staat bij een overval. Maar Reese schiet hem neer en laat hem voor dood achter. Walker overleeft en zint op wraak – temeer daar Reese er ook nog vandoor is met zijn vrouw Chris (Angie Dickinson).
Tot zover de eenvoud. Regisseur John Boorman en zijn drie scenaristen – Alexander Jacobs, David Newhouse en Rafe Newhouse – maakten van Richard Starks roman The Hunter (1962) een labyrint waarin je als toeschouwer geregeld verdwaalt. Neem de breed uitgesmeerde scène waarin Walker op pad gaat om Reese en Chris op te sporen. Hij loopt door een lange gang terwijl op de soundtrack eerst enkel zijn vervreemdend galmende stappen klinken; stappen die blijven doorgaan terwijl de film naar Chris’ woning overschakelt, en de kijker ziet hoe zij in bed ligt en haar gezicht verzorgt. Alsof Walker almaar aan het lopen is en nooit ergens aankomt; misschien ook alsof hij vooral in haar hoofd rondloopt.
Is hij eenmaal bij Chris gearriveerd, dan wordt het nog gecompliceerder. Het ene moment ligt Chris dood op bed, het volgende moment lijkt ze er nooit te zijn geweest. Het is het beginpunt van een plot die net zo troebel en gefragmenteerd blijkt als het residu van gebroken en leeggelopen parfumflessen dat Walker in Chris’ badkuip aantreft. Je gaat je bijna afvragen of hij de schietpartij wel echt heeft overleefd, en of je niet naar de warrige geestesbeelden van een (bijna) gestorvene zit te kijken. En dat terwijl Point Blank, als eigenzinnige hybride van Amerikaanse genrecinema en Europese kunstfilmconventies, ook net zo goed virtuoos geserveerde gebakken lucht zou kunnen zijn.
The Switch (Josh Gordon, Will Speck, 2010)
SBS 9, 20.30-22.35 uur
Jennifer Aniston kan stamelen als geen ander. In deze aardige romantische komedie klinkt dat bijvoorbeeld zo: ‘Nee... Ik ben eigenlijk alleen maar... Het is ingewikkeld, Wally. Ik ben... Met het werk, en dan die toestand met Roland... Ik ben dus niet... Je weet wel. Ach. Het spijt me. Weet je wat, we laten... We zwijgen erover. En nogmaals, sorry. En ik ben... Je snapt het wel. Je snapt het. Zucht. Geweldig.’ In The Switch speelt Aniston de vrijgezelle tv-assistent Kassie, die opeens haar biologische klok hoort tikken en zich liever kunstmatig laat insemineren dan dat ze op de ideale man gaat wachten. Haar beste vriend Wally (Jason Bateman) valt af, omdat hij nu eenmaal haar beste vriend is. Maar ja, u weet hoe dat gaat.
St. Vincent (Theodore Melfi, 2014)
Viceland, 20.30-22.30 uur
Bill Murray lijkt in St. Vincent carte blanche te hebben gekregen om de lolligste verlopen versie van zichzelf te spelen. In de film neemt Murray als de oude beroepsmopperaar Vincent met tegenzin het wijsneuzerige zoontje van zijn nieuwe buurvrouw (Melissa McCarthy) onder zijn hoede. Die premisse doet eigenlijk vooral dienst als vrijplaats voor Murrays kurkdroog opgediende komische talent. Alleen al zijn fysieke aanwezigheid wekt vaak de suggestie dat de situatie waarin hij zich begeeft in een oogwenk kan ontsporen. Terwijl de aftiteling loopt, voert Murray nog even een minitoneelstukje op. Hij zingt op zijn tuinbank steeds precies een tel te laat mee met Bob Dylans Shelter from the Storm.
