De toekomst is aan Fukuoka, Ghaziabad en München
Vergeet Tokio, vergeet Rio de Janeiro, New York en Londen. Nou ja, Londen niet. Maar verder is het devies: niet de megastad, maar de zogenaamde Tweede Stad heeft de toekomst....
Wat is een Tweede Stad? Dat is een stad die qua omvang behoort tot, zeg maar, de B-categorie in zijn land of regio. Dat wil zeggen dat het aantal inwoners (inclusief dat van de voorsteden) ligt tussen de 750-duizend en vier miljoen. Van de tien hottest cities vallen er acht in deze categorie: Florianapolis (Brazilië), Fukuoka (Japan), Ghaziabad (India), Goyang (Zuid-Korea), Las Vegas (Verenigde Staten), München (Duitsland), Nanchang (China) en Toulouse (Frankrijk). De twee resterende plaatsen op het lijstje zijn voor megasteden die nog wel groeien en bloeien: Londen en Moskou.
Sommige nieuwe boomtowns hebben hun bloei overigens toch deels te danken aan de nabijheid van een megastad. Van Goyang rijd je met de metro in een halfuur naar Seoul. Ghaziabad is een magneet voor inwoners van het overbevolkte New Delhi. Sommigen gaan al zo ver dat ze Las Vegas als een forensendépendance van Los Angeles beschouwen.
Newsweek verwacht dat in de komende jaren diverse steden in Oost-Europa een interessante vestigingsplaats zullen worden voor multinationaal opererende bedrijven en daardoor sterk zullen groeien. Het blad denkt dan aan plaatsen als Brno en Krakau. In Frankrijk geldt Montpellier als een regionale reus in opkomst.
Natuurlijk kan bij een onderwerp als dit ook een lijst van duurste steden niet ontbreken. Bij een recent onderzoek kwam nota bene Oslo als grootste portemonneekraker uit de bus, gevolgd door Tokio en Reykjavik. De Newsweek-lijst, gebaseerd op een vergelijking van de kosten van levensonderhoud, is conventioneler. De top-5: Moskou, Seoul, Tokio, Hongkong en Londen.
Niet dat alles in deze steden voor iedereen even duur is. Geboren Moskovieten die genoegen nemen met een bescheiden behuizing, wonen sinds een huisvestingsmaatregel in 1992 goedkoop. Maar wie een appartement met iets meer luxe en op een centrale locatie verlangt, moet tegenwoordig al snel een maandelijks huurbedrag van vijfduizend euro of meer neertellen. En dan hebben we het over een oppervlakte van niet meer dan zeventig vierkante meter.
De ware big spender maalt overigens niet om zulke cijfers. Die dénkt niet eens aan cijfers. Een verslaggeefster van Time vroeg aan Imelda Marcos, weduwe van de overleden dictator Ferdinand Marcos, hoe rijk ze eigenlijk is. Antwoord van de nu 77-jarige schoenenverzamelaarster: ‘Ach lieverd, als je precies weet hoe rijk je bent, ben je niet echt rijk.’
Paul Brill
