De samenwerking van Sting en Shaggy is een complete mislukking

Sting die samen met dancehall-veteraan Shaggy een reggae-plaat gaat maken? Oké, in The Police klonk de Jamaicaanse muziek al door, dus wie weet krijgt de koning van de tantrale seks samen met ‘Mr. Boombastic’ nieuwe inspiratie.

Niet dus. 44/876 (*)(de netnummers van het Verenigd Koninkrijk en Jamaica) is een complete mislukking. De liedjes hebben allemaal een reggaeritme van het achterhaalde waterige soort waar zelfs UB40 niet meer mee voor de dag durft te komen. En natuurlijk noemt Sting maar meteen Bob Marley als inspiratiebron, want het is een reggaeplaat.

Hoe krijgt hij trouwens regels als ‘The only jeans I wear are from the U.S.A./The sneakers here on my feet are American made’ (Dreaming In The U.S.A.) uit zijn strot?

En dan Shaggy, die door ieder liedje zo clichématig zijn basstem laat dreunen dat je hem na drie liedjes weg wilt draaien.

En als ze het muzikaal dan nog een beetje simpel hielden. Maar nee, om de slappe liedjes nog een beetje inhoud te geven worden ze volgepropt met stoplappen, zoals lelijk ingeplakte solo’s van een paar seconden door saxofonist Branford Marsalis.

44/876 Sting & Shaggy, label: Universal