De perfecte jubileumaflevering van This American Life ★★★★★

Dit jaar is het 25 jaar geleden dat de eerste aflevering van Your Radio Playhouse werd uitgezonden. Het programma - en de podcast - is inmiddels beter bekend als This American Life, en in de laatste week van februari werd de 695ste aflevering uitgezonden. Titel is Everyone’s a Critic, en het is een perfecte aflevering, waarin 25 jaar ervaring over het vertellen van verhalen en het zorgvuldig doseren van verschillende invalshoeken doorklinkt.

In de introductie horen we van gastheer Ira Glass dat we in een (online)cultuur leven waarin alles, maar dan ook alles, een recensie krijgt, volgens een universeel vijfsterrensysteem (zie ook de vijf sterren die bij dit artikel staan). Hij noemt een aantal absurde voorbeelden, waaronder een recensent die opmerkt dat Auschwitz er nogal haveloos bij ligt (drie sterren). En mensen die de cadeaubonnen van Amazon vijf sterren geven. Vervolgens praat hij met een schrijver van een boek over Meryl Streep, die niet te klagen had over zijn reviews op Amazon, maar toch geobsedeerd was door de mensen die achteloos één ster uitdeelden.

Dan volgt een aflevering in drie aktes. In het eerste fragment vertelt een redacteur van This American Life hoe haar kerk in de New Yorkse wijk Harlem wordt bezocht door toeristen die vanaf het balkon filmen en - zeer tot haar ongenoegen - recensies achterlaten op Google. En dan bijvoorbeeld klagen over de gebrekkigheid van de geluidsinstallatie of de veiligheid op straat.

In het lange middendeel (‘Mr Chen goes to Wuhan’) schetst Jiayang Fan (de Chinese correspondent van The New Yorker) het onthutsende profiel van een Chinese man die het op zich heeft genomen om zo neutraal mogelijk verslag te doen van gebeurtenissen in de Chinese samenleving, waar het hebben van een mening je al verdacht maakt. Hij heeft honderdduizenden volgers en reist af naar Hongkong om verslag te doen van de onlusten. Zijn neutrale houding helpt hem overigens niet. Neutraliteit wordt door de overheid zelf al als een radicaal idee beschouwd en Chen wordt uren ondervraagd en als een dissident behandeld.

En dan duikt hij op in Wuhan, het centrum van de coronacrisis. Na een brute week waar hij verslag doet van misstanden in de ziekenhuizen laat hij zijn neutraliteit varen en neemt hij een filmpje op waarin hij breekt. ‘Denken jullie dat ik bang ben?’, roept hij naar zijn volgers. En dan verdwijnt hij van de radar; zijn familie weet niet waar hij is.

En als we dan net bekomen zijn van dit huiveringwekkende verslag, volgt een tien minuten durende mini-reportage over een vrouw die Cats een prachtige film vond en langzaam bezig is haar echtgenoot gek te maken. Totdat ze samen gaan kijken.