Column
De nucleaire Twitteroorlog tussen Wiz Khalifa en Kanye
Mijn dieptepunt van 2016? Dat begon toen ik in januari net onder de dekens lag en een melding kreeg op mijn telefoon. Het was vriend H., doorgaans een nette en serieuze man, die me er even op wilde wijzen dat zojuist 'de moeder aller Twitterfitties' was uitgebroken.
Ik schoot overeind. 'Wie, wat, waar?!', tikte ik terug. Rappers Kanye West en Wiz Khalifa, antwoordde hij verlekkerd. Het ging over hun gedeelde ex-vriendin Amber Rose, een bloedmooie kaalgeschoren ex-stripper die heel goed kan twerken - een indrukwekkende dans waarbij je billen soort van stuiteren terwijl de rest van je lichaam nauwelijks beweegt.
Natuurlijk haastte ik me naar Twitter. Kanye West, van wie ik altijd fan ben geweest, stond immers bekend om zijn onnavolgbare woedeaanvallen. En inderdaad: ik trof een slagveld aan. Kanye had smerige misogyne tweets over Amber Rose afgevuurd op Wiz Khalifa. 'Je hebt je in de val laten lokken door een stripper', twitterde hij bijvoorbeeld, verwijzend naar het kind dat Khalifa heeft met Rose. Ondertussen bemoeiden honderdduizenden twitteraars zich met de ruzie.
Happy Holidays pic.twitter.com/fxLFQQWJG7
— KANYE WEST (@kanyewest) 30 september 2017
Ik raakte lichtelijk in paniek. Wat moest ik doen? Moest ik me als feminist aansluiten bij de Twitter-jihad tegen Kanye West? Of moest ik als trouwe fan begrip hebben voor Kanye?
Omdat ik nog in dubio was en me realiseerde dat ik al een tijdje niets van Kanye West had geluisterd, surfte ik naar YouTube om Monster, mijn favoriete Kanyetrack, op te zoeken. Ik was alleen even vergeten dat de clip begint met een duistere scene van drie halfnaakte vrouwen op naaldhakken, bungelend aan een touw om hun nek. Verdomme, dacht ik. Hoe moest ik dit nu plaatsen?
Lees verder onder de video
Eerder vond ik deze muziekvideo een staaltje artistieke meesterlijkheid, maar in het licht van de nucleaire Twitteroorlog die gaande was, leek dit vooral op verheerlijking van gore vrouwenhaat.
Toch twijfelde ik nog. Iedereen roept weleens foute dingen tijdens een ruzie, hoorde ik mijn cognitieve dissonantie sissen in mijn oor. Had Kanye niet ooit een heel lief liedje gerapt over zijn moeder, die heel toevallig ook een vrouw is? En Paul McCartney zou toch nooit een nummer met hem opnemen als hij echt zo'n schoft was?
Nee, dacht ik, nee, nee, nee. Denk aan je nichtje van 14 jaar. Denk aan alle meisjes en jonge vrouwen die gesletstigmatiseerd worden door miezerige machomannetjes.
Ik begon mezelf te verachten, compleet uitgeput, want mijn feminisme was nooit eerder zo op de proef gesteld. Totdat Amber Rose plots terug sloeg op Twitter: 'of Kanye soms boos was dat ze niet meer in de buurt was om zich met zijn achterwerk bezig te houden' - of hoe zeg je zoiets op z'n Volkskrants? De tweet werd door bijna driehonderdduizend mensen gedeeld en bracht Kanye onmiddellijk op zijn knieën.
Ik kon weer rustig gaan slapen.