De modeweek nieuwe stijl smaakt naar meer

Stéén en been klaagden modejournalisten na de online mannenshows in juni en de eveneens digitaal gepresenteerde coutureshows in juli: saai, langdradig en slaapverwekkend, geen klap aan als het vanachter de laptop geconsumeerd moest worden. Mode was toch óók beleving, theater en spektakel – enfin, u krijgt een beeld van het modegemopper. Logisch dus dat de organisaties in Milaan en Parijs – de twee hekkensluiters qua grote modeweken – al maandenlang riepen dat in hun steden wél prêt-à-porterdefilés werden gehouden. The show must go on, en rap, omdat in die steden mode een reusachtige bron van inkomsten is en imago en prestige kostbaarder zijn dan goud. De Nederlandse modepers bleef desalniettemin massaal weg (er bleken amper zitplaatsen voor ‘onbelangrijke’ Noord-Europeanen en niet iedere modejournalist kreeg überhaupt toestemming om te reizen) maar kon achter de laptop het gevoel krijgen front row te zitten. Er viel veel te genieten, zeker niet alleen bij de livestreams van de traditionele shows. Modeontwerpers en hun teams bleken veel meer dan in juni en juli de beperkingen als een uitdaging te hebben gezien, en kwamen met verrassende manieren om hun collecties te tonen.

Dat smaakt naar meer en lijkt toekomstbestendiger dan de traditionele shows met tientallen modellen, stylisten en visagisten en bijbehorend duizendkoppig publiek dat uit alle windrichtingen is komen vliegen. Video- en fotopresentaties zijn stukken goedkoper en milieuvriendelijker, een manier van werken die goed past bij kleinere, veelal duurzame labels. De rijke grote modehuizen lijken vooralsnog vast te houden aan de grote klassieke show waarvoor ze al hun relaties kunnen uitnodigen, waarmee ze meer aandacht op sociale media kunnen genereren en kunnen laten zien wie de grootste heeft – beurs en bek welteverstaan.

Kortom: de modeweken zitten midden in een spannende én bezienswaardige transitie. Daarom hier een toptien van de meest memorabele midpandemiepresentaties.

1. Het fotoalbum van Dries Van Noten

Kleren gefotografeerd op modellen. Klinkt als een superouderwetse manier van presenteren, maar dat was het zeker niet in het geval van de Nederlandse fotograaf Viviane Sassen, die Van Notens collectie fotografeerde op dansende modellen die werden beschenen door projecties van kunstenaar Len Lye. Sassen maakte 24 combinaties van twee foto’s, een sterk staaltje selecteren en combineren dat de collectie én het gevoel piekfijn weergaf. Op de website van Van Noten staat ook een korte smartphonevideo van de shoot.

2. De poppenkast van Moschino

Wie houdt van modehumor is bij Jeremy Scott aan het juiste adres. Zijn collectie voor zomer 2021 toonde hij in een ouderwetse salonshow, waarin de modellen 75 centimeter grote, chic geklede marionetten waren. Ook de bobo’s van de modepers (zoals Anna Wintour, Vanessa Friedman en Edward Enninful) waren als pop uitgevoerd. Een en ander werd gemaakt en bediend door de Jim Henson Company, makers van De Muppets – een logische keus aangezien Scott een van de vaste couturiers van Miss Piggy is.

3. De griezelfilm van Marine Serre

Marine Serre: onthoud die naam, want deze maatschappijkritische jonge Française maakt razendsnel furore met haar duurzame, hypercreatieve kleding. Beyoncé en Adele zijn fan, net als massa’s modeprofessionals. Serres zomerpresentatie was een beklemmende futuristische film met de titel Amor Fati – een verwijzing naar Nietzsches aanbeveling het lot niet alleen te aanvaarden maar te omarmen. De film verkent de toekomst van de mode (androgyn, nauwsluitend, beschermd tegen virussen) en werd geregisseerd door Sacha Barbin en Ryan Doubiago. De Nederlandse zangeres Sevdaliza speelt een van de twee hoofdrollen. Gaat dat zien, maar wees gewaarschuwd: de video is bij vlagen best onaangenaam.

4. De digitale showroom van Prada

Het was de show waar de modewereld het meest reikhalzend naar uitkeek, maar die uiteindelijk achter potdichte deuren plaatsvond. De eerste collectie van Miuccia Prada en Raf Simons als duo-designers voor Prada werd getoond middels een publiekloze show met debuterende modellen in een zachtgele ruimte. Die ruimte werd ook als digitale showroom ingericht. Zo konden belangstellenden op eigen tempo de hele collectie van dichtbij en tot in detail bestuderen. Praktisch én volledig coronaproof, net als het heerlijk kneuterige digitale vragenvuurtje na afloop van de show.

5. De virtualrealityshow van GCDS

Vrouwen in piepkleine bikini’s en lieslaarzen, mannen in bedekkende, wijde kleren: over de collectie zullen we het niet hebben, maar de presentatie was waanzinnig. Het Italiaanse label GCDS (God Can Not Destroy Streetwear) van ontwerper Giuliano Calza en zijn broer Giordano, maakte een volledig digitale show, alsof de kijker in een videogame beland was, die zich afspeelde op een verre planeet. De modellen leken op glimmende barbiepoppen, soms op aliens, met een enkel plussize model en een paar jongens met plastic spatschermen. In het publiek zat zowaar een troetelbeer en een digitale Dua Lipa. Voordeel: de stoffen bewogen levensecht en konden tot op de vezel bekeken worden.

6. De natuurshows van Burberry en Paria Farzaneh

Afstand gegarandeerd: de Engelse Paria Farzaneh nodigde de modepers uit in een glooiend weiland op het Engelse platteland, waar rookbommen en vuurwerk de komst van de modellen aankondigden, die uit een bos tevoorschijn wandelden, gefilmd door een drone.

Bij Burberry liepen de modellen in het bos, werden ze gevolgd door bezonnebrilde ‘beveiligers’ in zwarte pakken, begeleid door een gillende gitaarband en omlijst door rookpluimen en een obscure performance van in wit geklede dansers.

7. Het modecollege van Jonathan Anderson voor Loewe

Eerder tijdens de lockdown bedacht Anderson voor zijn eigen merk al de ‘show in a box’: een doos met daarin miniatuurprints van zijn outfits, gecombineerd met staaltjes stof. Nu stuurde hij zijn relaties een grote map met daarin levensgrote posters van de outfits, een behangkwast en poeder om lijm van te maken. In een begeleidende video legt de ontwerper uit wat de bedoeling is, hoe de collectie ontstond en aan welke historische stukken en technieken zijn ontwerpen refereren. Een eenvoudig maar inspirerend modecollege. ‘Soms is het beter om een moeilijk moment te omarmen dan te doen alsof het niet bestaat’, doceert Anderson. ‘Met andere parameters kan creativiteit werkelijk bloeien, omdat het je dwingt anders te denken.’ Nietzsche had het niet mooier kunnen verwoorden.

8. De straatparades van Marni en Balenciaga

Meesterlijk eenvoudig: Demna Gvasalia presenteerde zijn duistere Balenciaga-collectie, vol coronagerelateerde mondkapjes en hoodies, badjassen en fluffy badslippers (met hakken!) door zijn modellen lopend door nachtelijk, natgeregend Parijs te filmen, met een zonnebril op en Sunglasses at Night van Corey Hart meezingend. Hypnotiserend cool.

Het Italiaanse Marni volgde in de film Marnifesto zestien mensen uit alle uithoeken van de wereld op een wandeling door hun stad, eindigend op middenbermen van drukke kruispunten, wat een wonderlijk eenvormig slotbeeld opleverde.

9. De mixed media shows van Miu Miu en Louis Vuitton

Miu Miu draaide de rollen om: modellen liepen in een lege witte ruimte met aan de wanden schermen met via Zoom meekijkende ambassadeurs zoals Elle Fanning, Chloé Sevigny en een aantal influencers. Bijzonder: Kate Moss’ 18-jarige dochter Lila opende de show.

Louis Vuitton showde met publiek op de bovenste verdieping van het lege Parijse warenhuis La Samaritaine. De vloeren en de wanden vormden een green screen, in de videoregistratie die online ging werd daarop de film Der Himmel über Berlin van Wim Wenders geprojecteerd.

10. Het aquarium van Versace

Een aantal merken, vooral grote als Chanel, Hermès, Dior en Max Mara, hield rechttoe rechtaan shows met publiek en vaak zonder enige referentie aan de pandemie – struisvogelpolitiek of escapisme? Vrolijke uitschieter was de show van Versace, onder leiding van Donatella Versace – de vrouw die na de lockdown als eerste naar de kapper ging om haar uitgegroeide haar te laten bleken. Haar show was gesitueerd in een soort diepzeebodemdecor en vierde kleur, zinnelijkheid en plezier.