De Holland Popfestival Podcast blikt terug op ‘Kralingen’, het antwoord op Woodstock ★★★☆☆

Als jochie van 8 kreeg Henkjan Smits vijftig jaar geleden in Rotterdam een serieuze waarschuwing van zijn oma. Hij moest oppassen. Er waren hippies in de stad.

Smits was in het weekeinde van 26-28 juni 1970 met zijn ouders en zijn zusje op bezoek bij zijn grootouders in Rotterdam. In de wijk Kralingen, in het Kralingse Bos om precies te zijn, werd het Holland Popfestival georganiseerd, een driedaags festival dat was geïnspireerd door Woodstock.

‘Kralingen’ werd, in Nederland, net zo legendarisch, vanwege de combinatie van liefde, muziek, (soft)drugs, idealisme en een ondefinieerbaar gevoel van vrijheid. Het beroert bezoekers tot op de dag van vandaag, en Smits ook. Hij maakte voor Omroep Max (en NPO Radio 5) de Holland Popfestival Podcast, een reeks van acht afleveringen waarin artiesten, organisatoren en bezoekers terugblikken. Een documentaire over hetzelfde onderwerp, 50 jaar liefde, vrijheid en muziek, wordt op 26 juni uitgezonden op NPO 2.

Als jurylid bij talentenjachten (handelsmerk: zonnebril in het haar) brak Smits begin deze eeuw door op tv, in Idols. Voorheen was hij in de muziekindustrie altijd achter de schermen gebleven. Sinds 2016 maakt hij voor Max programma’s op NPO Radio 5.

Zijn oma wees hem destijds in Rotterdam onbedoeld op iets wat hij in de eerste aflevering van de podcast een ‘verboden vrucht’ noemt, de combinatie van popmuziek en hippies. Niet iedereen viel voor Kralingen, zo blijkt. Rotterdammer Gerard Cox kwam er toevallig terecht.

Hij kletste zichzelf naar binnen, uit nieuwsgierigheid. Vaag staat hem bij dat hij het optreden van Country Joe and the Fish heeft bijgewoond. Smits, hongerig: ‘En dat heeft indruk op je gemaakt?’ Cox, ontnuchterend: ‘Nee, helemaal niet. Ik ben niet van de popmuziek.’

Bonuspunt voor Smits: de vrouw met de sleutel om haar hals (en de blote borsten) is opgespoord. Haar foto, genomen door Pieter van Acker, werd een van de symbolen van het festival. Marijke van Gent, heet ze, en ze was van huis weggelopen.

Net zoals alle andere geïnterviewden zijn haar herinneringen zoet. Cox is een uitzondering. Kralingen wás uniek. Iedereen die erbij was, concludeert Smits, ziet het als een epische gebeurtenis. Tineke de Nooij, presentator en radiomaker: ‘Het was een ommekeer in mijn leven’.

Een andere bezoeker, Barry Hay, is na al die jaren nog steeds verbaasd over de vredige sfeer. Mensen waren zachtmoediger toen, zegt hij. ‘Het was allemaal lieflijk en honderd procent oké.’ Kralingen 1970, je had er graag bij willen zijn.