nieuws
De Grammy-teller van Beyoncé staat sinds zondag op 32
Zondag werden in Los Angeles voor de 65ste keer de Grammy Awards uitgereikt. Beyoncé was de grote winnaar én ook een beetje een verliezer. Wie vielen er verder in de prijzen?
Zondag werden in Los Angeles voor de 65ste keer de Grammy Awards uitgereikt, de belangrijkste Amerikaanse muziekprijzen. Er waren dit jaar grammofoonbeeldjes te winnen in maar liefst 91 categorieën – van klassiek, jazz, Americana en contemporary tot rock, hiphop en electronic/dance – waarvan de meeste in de pre-Grammyshow werden toegekend. In de Crypto.com Arena (voorheen het Staples Center) werd daarna het belangrijkste dozijn Grammy’s uitgereikt tijdens de tv-uitzending, met veel livemuziek van onder meer enkele genomineerden, zoals Harry Styles en Bonnie Raitt. Wie waren de winnaars en verliezers vannacht?
Grote winnaar: Beyoncé
Beyoncé, goed voor negen nominaties, was te laat om haar eerste drie Grammy’s in ontvangst te nemen. Die voor Cuff It (beste r&b-song) werd tijdens de tv-uitzending door Nile Rodgers in ontvangst genomen.
Ze was met vier beeldjes toch de grote winnaar, ook omdat ze daarmee het record van klassiek dirigent Georg Solti brak, die tussen 1963 en 1998 31 Grammy’s won. Nooit sprokkelde een popster zoveel Grammy’s bij elkaar als Beyoncé, wier teller op 28 stond voordat er maar liefst negen nominaties bij kwamen. Daarvan verzilverde de zangeres er dus vier. Net genoeg om het record van de in 1997 overleden Solti te pakken.
Grote verliezer: Beyoncé
Maar wat had Beyoncé dat record graag ingeruild voor een Grammy voor het beste album, waar ze nu voor de vierde keer naast greep. Eerder waren het Taylor Swift (2010), Beck (2015) en Adele die de Grammy wonnen. Een wat gegeneerde Adele vroeg zich in 2017 af wat Beyoncé eigenlijk verkeerd had gedaan dat niet zij de prijs had gewonnen. Dit jaar had ze met Renaissance eindelijk de banvloek kunnen breken en de eerste zwarte vrouwelijke artiest kunnen worden die sinds Lauryn Hill in 1999 de Grammy voor het beste album wint. Maar de concurrentie was met Adele, Harry Styles, Coldplay en Abba groot. En wat velen vreesden, gebeurde: weer werd Beyoncé door een witte artiest voorbijgestreefd, ditmaal door Harry Styles.
Winnaar beste album: Harry Styles
De Grammy voor Beste Album is van alle 91 prijzen dit jaar de belangrijkste. Dat de Britse Harry Styles genomineerd zou worden lag voor de hand. Zijn derde album was niet alleen goed ontvangen door de critici, het werd meer nog dan Beyoncés Renaissance in de VS een groot verkoopsucces.
Maar de jury volgt een eigen, tamelijk ondergrondelijke koers en koos dit jaar ook voor bijvoorbeeld op z’n best middelmatige platen van Abba, Coldplay en Mary J. Blige naast de logische nominatie voor Bad Bunny, de meest gestreamde artiest ter wereld. De keuze voor Harry Styles is een veilige, maar geen onterechte. Al kon Styles het zelf niet geloven en liet hij in zijn dankwoord weten muziek niet als wedstrijd te zien. Of Beyoncé en Kendrick Lamar daar na vier verliesbeurten ook zo over denken is maar de vraag.
Gewonnen en toch ook verloren: Kendrick Lamar
Slechts twee keer won een rap-album de prijs in de ‘beste album’-categorie: Lauryn Hills The Miseducation of Lauryn Hill in 1999 en in 2004 Speakerboxxx/The Love Below van OutKast. Dit jaar zou ook Kendrick Lamar voor de vierde keer een kans maken, nu met zijn album Mr. Morale & The Big Steppers. Lamar zou de eerste solo-rapper zijn aan wie de prestigieuze prijs werd toegekend. Maar het werd hem weer niet gegund. Samen met Beyoncé en Sting maakt hij nu deel uit van het selecte groepje artiesten dat vier keer voor de belangrijkste Grammy werd genomineerd en vier keer verloor.
Maar een verliezer was Lamar ook niet, want hij won drie Grammy’s, waaronder die voor beste hiphop-album.
Grootste verrassing: Bonnie Raitt wint ‘beste song’
Ze maakt al meer dan vijftig jaar platen en is bepaald geen onbekende op Grammy-uitreikingen. In 1990 won ze met haar comebackplaat Nick of Time de ‘album van het jaar’-award. Dat haar liedje Just Like That werd genomineerd, was al bijzonder, omdat Raitt eigenlijk niet zo veel eigen liedjes zingt. Ze is vooral een geweldig vertolker, zangeres en gitarist van materiaal van derden. Dat ze nu won van onder meer klassieke popsongs in spe zoals As It Was van Harry Styles of wereldhits van Steve Lacy (Bad Habit) en Adele (Easy on Me) is verbazingwekkend. Maar Just Like That is een mooi liedje, dat meteen na de uitreiking omhoogschoot in de Amerikaanse iTunes-hitlijst. Het mooiste beeld van de Grammy-tv-show was misschien wel de langdurige verbazing op het gezicht van Raitt.
Beste nieuwkomer: Samara Joy
De prijs voor het beste vocale jazzalbum die de 23-jarige Samara Joy eerder op de avond mocht ontvangen voor Linger Awhile was al verrassend, omdat ze het moest opnemen tegen de toch favoriete, veel geprezen Ghost Song van Cėcile McLorin Salvant.
Maar een jazzmuzikant die er met een van de Big 4-awards vandoor gaat, die voor beste nieuwe artiest, dat was sinds Esperanza Spalding twaalf jaar geleden niet meer voorgekomen. Het Britse Wet Leg stond ook tussen de genomineerden. Zij wonnen wel verrassend twee Grammy’s in de ‘alternatieve’ categorie, waar Big Thief zonder prijzen bleef.
Of Samara Joy terecht won, is op 26 februari vast te stellen wanneer de zangeres optreedt in Lantaren Venster in Rotterdam.
Het Metropole Orkest is geen onbekende met de Grammy’s. Ze werden al meer dan twintig keer in diverse categorieën genomineerd. Dit jaar was Between Us…, het live-album dat het orkest onder leiding van Jules Buckley maakte met Anoushka Shankar, genomineerd in de categorie ‘Best Global Music Album’, naast onder meer Angélique Kidjo & Ibrahim Maalouf en Burna Boy. Masa Takumi won met Sakura.