Dagboekfragment: Noel Coward vermaakt de soldaten met liedjes en grove taal

Rhodesië, 4 mei 1944

Vanavond kreeg onze basis bezoek van Noel Coward en zijn oneman­show. Van zes tot half zeven stond ik met John, Les en Ken in de rij. Om half acht gingen de deuren open, waarna tot acht uur de Hillside Scamps optraden.

Toen was het grote moment daar en verscheen Coward ten tonele met zijn pianist Norman Hackforth. Hij zag er piekfijn uit, in een kaki overhemd met das en lichtbruine suède schoenen. Zijn optreden duurde iets meer dan een uur en was van absolute topklasse.

Hij zong deze liedjes:

Don’t Put Your Daughter on the Stage Mrs. Worthington.

Let’s Fly Away.

London Pride.

Don’t Let’s be Beastly to the Germans.

I’m in Love.

Senorita Nina.

Always Be Nice to the Gentlemen.

Let’s Do it.

Epilogue from In Which We Serve.

Het deel na de pauze was het best, met als hoogtepunt ‘Grandpa ate a large apple and made a rude noise in the Methodist Chapel’.

Ik vind het geweldig dat Noel Coward gewoon grove taal bezigde, terwijl er toch dames in de zaal waren. Ondanks hun aanwezigheid zei hij onder andere bloody, bitch, Christ, bastard, sexy en short arm inspection (soldatentaal: onderzoek naar geslachtsziekte, red.).