Dagboekfragment: in Arnemuiden trof mij groot ongeluk

Zeeland, 1 februari 1521

Op de vooravond van Onze Lieve Vrouw ben ik met mijn metgezellen in Zeeland aangekomen en Bastiaan Imhoff heeft me 5 gulden geleend. We lagen de eerste nacht in zee voor anker, het was erg koud en we hadden niets te eten en te drinken.

’s Zaterdags kwamen we in Goes en daar heb ik een meisje in klederdracht getekend. Vandaar voeren we naar Arnemuiden en ik betaalde voor eten en drinken 15 stuivers. Wij voeren langs ondergelopen plaatsen, waar we de nokken van de daken boven het water zagen uitsteken. En we voeren langs het eilandje Wolfersdijk en het stadje Kortgene naar een ander nabijgelegen eiland.

Zeeland heeft zeven eilanden en dat van Arnemuiden waar ik bleef overnachten is het grootste. Vandaar voeren we naar Middelburg. Daarna voer ik naar Veere, waar schepen uit alle landen aanleggen, een erg aardig stadje.

Maar toen ik in Arnemuiden aankwam trof me een groot ongeluk. Toen we aan land kwamen en onze lijn uitwierpen, ramde een groot schip ons zo hard – we waren bezig van boord te gaan – dat ik in het gedrang iedereen liet voorgaan, totdat niemand meer behalve ik, twee oude vrouwen en de schipper aan boord waren achtergebleven.

Toen ging dat sterke touw aan flarden en bovendien stak er een hevige storm op, die ons schip met kracht terugdreef. We riepen allemaal om hulp, maar niemand wilde zich eraan wagen.