DAAR WORDT WEER EEN OOG UITGERUKT
**..
See No Evil
Regie Gregory Dark.Met Glen Jacobs, Christine Vidal, MIchael J. Pagan.In 12 zalen.
In zijn tekst Das Unheimliche uit 1919 besprak Sigmund Freud het verhaal Der Sandmann van E.T.A. Hoffmann, waarin Klaas Vaak kinderogen steelt. Volgens Freud was daarvoor maar een interpretatie mogelijk: het verlies van ogen was volgens hem onmiskenbaar een symbool voor castratie.
Als hij gelijk heeft, dan biedt dat een interessant perspectief op horror. Want filmmakers in het gruwelgenre zijn geobsedeerd door ogen en bedenken steeds opnieuw manieren waarop die verloren kunnen gaan.
Denk aan het rondvliegende oog in Sam Raimi’s Evil Dead 2, of het op ogen jagende monster in Jeepers Creepers van Victor Salva. Recentelijk liet Eli Roth in zijn film Hostel een personage lange tijd met een loshangende oogbol rondlopen, en met See No Evil wordt geprobeerd het idee op een even smakeloze manier uit te werken.
Freuds uitleg van de angst voor het verlies van ogen krijgt daarbij een extra waarde vanwege de loopbaan van de regisseur van See No Evil: Gregory Dark maakte in de jaren tachtig en negentig tientallen pornofilms, en debuteert nu als horrorfilmer met een film over een ogen verzamelende seriemoordenaar.
Aan de andere kant is het misschien geen goed idee aan Darks achtergrond al te veel aandacht te besteden; een persoonlijke film kan See No Evil niet worden genoemd.
Het verhaaltje is te bekend: een groep fotogenieke jongeren, in dit geval jeugdige criminelen, wordt samengebracht op een plek, waar ze een voor een worden afgeslacht.
Het gebouw, een oud hotel dat ze als taakstraf moeten opknappen, is donker en vies. In de openingsscène van de film is te zien geweest hoe de moordenaar die de jongens en meisjes tegen zullen komen te werk gaat, en de film presenteert het lot van zijn slachtoffers in de duistere gangen volgens de regels.
Effectief zijn de schrikmomenten en geweldsuitbarstingen zeker een paar keer. Maar Dark doet zijn werk vooral door domweg elk cliché te hergebruiken – inclusief die steeds weer uitgerukte ogen. DS