'Concert Within Temptation voelde alsof je half in een videoclip stond' (***)

Amsterdam, eindelijk. Within Temptation heeft het thuisland op de proef gesteld. Want de band reisde met het internationaal zeer succesvolle album Hydra in de zak eerst heel Europa af. De tournee van 'WT' voerde ook langs dezer dagen moeilijk gebied; Oekraïne én Rusland, van Kiev tot Moskou. Het toerdagboek zal vol spannende anekdotes staan.

De voorwaarden voor twee warme avonden symfonische rock zijn dus perfect in Amsterdam. De uitverkochte Heineken Music Hall hijgt vrijdag van blijde verwachting. En krijgt meteen na de opkomst van de in zwart lederen korset gestoken Sharon den Adel een strak rockend lied van Hydra te verwerken: Let Us Burn.

Vanaf dat moment kunnen de goedkeurende vinkjes worden gezet. Stem van Den Adel? Buitengewoon in vorm. Mooi hoe zij zelfs na een lange concertreeks nog zuiver en scherp kan uithalen, liefst zonder vibrato. Geen vals nootje te bespeuren en dat is knap in dit genre. Het geluid? Om door een ringetje te halen. De gitaren van Ruud Jolie snijden ijl en metalig door het massieve bandgeluid.

Het repertoire? Dik in orde. Within Temptation heeft zich op Hydra opnieuw uitgevonden en dat is live goed te constateren. De oude liedjes - Our Solemn Hour, Angels en oerhit Ice Queen - ademen die bombastische en feeërieke gothicsfeer waarmee de band groot is geworden. Het nieuwe werk is wereldser: strakke pop- en rockliedjes, zoals het vrolijk springende Covered By Roses en het live flink donderende Dangerous.

Videoparticipatie
Bij dat laatste nummer, en bij bijvoorbeeld Edge Of The World, moeten ook minpunten worden genoteerd. Op plaat worden die liedjes in duet met Den Adel gezongen door gastartiesten als Howard Jones, rapper Xzibit en Tarja Turunen (ex-Nightwish). Kon voor zo'n bijzondere thuisshow nu niet één gastzanger bereid worden gevonden live mee te zingen? Helaas. De HMH moet het doen met videoparticipatie.

Dat gevoel half in een videoclip te staan wordt nog versterkt door over het podium rennende cameramensen. De show wordt gefilmd. Moet kunnen. Maar Within Temptation voert ten behoeve van die opnamen minder geslaagde acts op. Zo moet het publiek juichen voor de kleuter van gitarist Stefan Helleblad, die een nummertje wil 'meespelen'. Leuk voor 'de dvd', maar je voelt je als publiek niet helemaal serieus genomen. Ook niet als daarna, voor een bandfoto, de armen omhoog moeten, en - weer voor de camera - de kreet 'Amsterdam' moet worden gebruld. Twee keer, voor het geval de opname niet is gelukt.
Onnodige showstoppers. Zonde.