Comedyserie Resident Alien is geestige variatie op de welbekende ‘stranger comes to town’-formule ★★★★☆

Wie denkt dat er in films en series zoiets bestaat als succesformules, moet Titanic maar eens naast de Nederlandse film Het bombardement leggen. Zelfde basisformule, andere uitkomst, zeg maar. Niets tegen formules overigens. Zo draaien veel films en series, van klassieke meesterwerken tot compleet doorsnee, om het vaste uitgangspunt ‘A stranger comes to town’. En een variant daarop: vreemdeling van elders wordt dokter in een kleine stad – waarbij hij of zij tijdens huisbezoeken de liefde vindt (na veel culturele misverstanden). Zie ook Virgin River.

Je zou de tiendelige comedyserie Resident Alien, gebaseerd op de gelijknamige strip (een productie van het Amerikaanse genreplatform Syfy, en nu te zien op Ziggo), makkelijk kunnen indelen in die laatste categorie, maar dan met een verrassende variatie. Ook hier zien we een nieuwe dokter uit een grote stad elders, die terechtkomt in Patience, Colorado, een type plek ergens tussen Twin Peaks en Hawkins, Indiana (Stranger Things). Met het verschil dat de ‘grote stad elders’ hier veertig lichtjaren vandaan ligt en de nieuwe dokter een alien is die, in afwachting van de reparatie van zijn gestrande ruimteschip, de menselijke gedaante van de nieuwe dokter aanneemt.

Maar ook hier zit het hem niet in dit uitgangspunt, maar vooral in de manier waarop de geweldige Alan Tudyk een wezen speelt dat eigenlijk net niet past in zijn menselijke verpakking – en niet zozeer onaangepast is, maar elke keer een soort voetzoeker is bij elke interactie waarin hij terechtkomt. Laten we zeggen dat de empathie die van een dokter wordt verwacht hem niet komt aanwaaien. Aangezien hij al zijn kennis over de menselijke soort aanvankelijk baseert op de nauwgezette studie van oude afleveringen van Law & Order komen we af en toe in een soort meta-televisie terecht die doet denken aan Wandavision van Disney Plus.

En terwijl onze alien, in de vorm van dokter Harry Vanderspeigle, langzaam leert van de mens in al zijn excentrieke soorten en maten, blijft hij onvermoeibaar werken aan het oorspronkelijke missiedoel: het vernietigen van diezelfde menselijke soort. En er is nog veel meer plot: bijvoorbeeld een 9-jarige jongen in het stadje die door zijn vermomming kan kijken, een geheimzinnige moordzaak en een nietsontziende overheidsdienst die onze alien op het spoor zit (waarmee verwijzingen naar de actualiteit ook gecoverd zijn).

Rondom de centrale rol van Alan Tudyk is een diverse en veelkleurige cast verzameld, met Sara Tomko als Asta Twelvetrees (doktersassistent en lid van de Ute-stam) als uitschieter. Opvallend is ook de rol van Corey Reynolds als de zwarte seksistische sheriff Mike Thompson die er op staat dat mensen hem – heel ongemakkelijk – ‘Big Black’ noemen. Zijn behoorlijk onaangename personage is verfrissend ontregelend.

Op het moment van schrijven moet de tiende en laatste aflevering nog worden gestreamd op Ziggo, maar aangezien er een tweede seizoen is aangekondigd, kunnen we ons voorstellen dat het met de vernietiging van de menselijke soort voorlopig wel los zal lopen.