Choreograaf Walerski overtreft zichzelf met ragfijn spel van vertragen en versnellen ★★★★★

Het moet raar lopen als Chloé Albaret, danseres bij Nederlands Dans Theater 1, aan het eind van dit seizoen niet meerdere nominaties voor een Zwaan binnenhaalt. Ze belandde vorige week op de short list van deze belangrijke Nederlandse dansprijs vanwege haar ‘fenomenale schakeling tussen ingehouden emoties en expressief verlangen’ in het eigenzinnige Aperture (2019) van Edward Clug, aldus de VSCD-jury.

Nu laat ze in het nieuwe duet Silent Tides van Medhi Walerski weer zien hoeveel gevoel ze weet te leggen in een opgetrokken been en hoe messcherp ze haar ledematen in balans houdt, ook in schier onmogelijke houdingen. Samen met de Canadees Scott Fowler – beiden met ontbloot bovenlijf boven witte broek - maakt de Franse danseres er een weergaloos duet van.

Walerski overtreft zichzelf als choreograaf met dit ragfijne spel tussen vertraging en versnelling, stoppen en starten, vastpakken en mistasten. Ballet BC in Canada mag blij zijn met hem als artistiek leider – Walerski volgt de daar vertrokken Emily Molnar op die sinds kort bij NDT de leiding heeft, het gezelschap waar hij ruim tien jaar topdanser was en nu zijn tiende choreografie creëert.

Tegen een stijgende horizon van een mobiele tl-balk schildert Walerski op een zwarte spiegelvloer een helder dansgedicht over het onopgesmukte verlangen contact te maken. Geen zwijmelende romantiek maar een subtiele toenadering in drie delen, van elkaar gescheiden met black-outs. Eerst op een soundscape van echo’s, krakende trappen en muzikaal metaal. Dan op de rustige vioolklanken van Johann Sebastian Bach.

Met Walerski’s eerdere kwartet SOON (2017) en het duistere spiegelduet The Other You (2011) van Crystal Pite zet NDT in Endless Free nu fraai de spotlights op intieme groepjes dansers.