Carolyn Sampson glijdt als een jazz-zangeres door Hahns noten
Het liefdesgedicht Green van Paul Verlaine opent in alle eenvoud. 'Hier zijn vruchten, bloemen, bladeren en takken / En hier is ook mijn hart, dat slechts klopt voor jou.' Reynaldo Hahn, de Venezolaans-Franse componist, schreef er in 1896 het adembenemende lied Offrande op. Hij richtte het mogelijk aan Marcel Proust, een kortstondige minnaar en levenslange vriend.
Offrande vormt het hoogtepunt van een cd met liederen die de Britse sopraan Carolyn Sampson heeft geschikt rond het thema bloem. Als een jazz-zangeres glijdt ze door Hahns noten, spelend met ruistonen en oe-klanken. Volmaakt roept ze de sfeer op van ochtendrijp, dauw en verlangen, die spreekt uit Verlaines gedicht.
In een moeite door laat Sampson horen dat Franse componisten als Hahn, Fauré en Debussy in de wieg zijn gelegd voor het bloemenlied. Geen kwaad woord over de Schubert, Schumann en Strauss die de sopraan even voortreffelijk zingt. Maar komt het aan op de finesses van geur en kleur, dan zijn de Fransen onverslaanbaar.
