Het zijn fraaie gotische horrorarchetypen, de beelden aan het begin van Stonehearst Asylum. De jonge ambitieuze dokter die aanklopt bij de poort van een gekkenhuis in de bergen, verstopt tussen dikke slierten mist. De opvliegende kraai in een boom. Bliksem in de verte. Een mysterieuze poortwachter. Het verdere verloop van de film, gebaseerd op een eerder herverteld kort verhaal van Edgar Allan Poe, The System of Doctor Tarr and Professor Fether (voor het eerst gepubliceerd in 1844), lost van de beloofde spanning echter bar weinig in.

De cast mag dan imposant zijn, de flauw opgediende plotwendingen (niets is wat het lijkt), clichématige gekkenhuisgekkies (de geketende, lelijke bruut met een klein hart) en groteske climax zijn dat duidelijk niet.

undefined