albumrecensieDance
Arno Bornkamp speelt Bach op de saxofoon met perfecte kleurcontrole ★★★★☆
In de ogen van sommigen is het natuurlijk een anachronisme, of zelfs blasfemie om het werk van Bach op saxofoon te spelen. Misschien dat zulke puristen zich toch laten vermurwen door de fraaie en integere vertolkingen die Arno Bornkamp op cd heeft vastgelegd.
Bornkamp, al dertig jaar een van de ongekroonde koningen van het saxwezen, heeft gekozen voor drie verschillende solowerken, die hij ook op drie verschillende instrumenten uitvoert. De Tweede cellosuite leent zich uiteraard goed voor de baritonsax, al vergen de dubbelgrepen wel een vertaalslag, die Bornkamp handig oplost met naadloze arpeggio’s. Verrassender nog is de fluitpartita, waarin het timbre van de sopraansax het beeld van een soort superdwarsfluit oproept – wat aangeeft hoe perfect Bornkamp de kleur onder controle heeft.
Pièce de résistance is de Tweede vioolpartita, met die reusachtige Chaconne. Fabelachtig gespeeld op de alt, met een schitterende weergave van de schijnpolyfonie, maar hier schort het toch een beetje aan de schurende dramatiek van haar en snaar.
Arno Bornkamp
★★★★☆
Dance
Klassiek
Genuin