Anthology of Dutch Electronic Music 1999-2010.
Instrumenten en digitale apparatuur vullen elkaar naadloos aan
Een heel decennium aan elektronische muziek in één album stoppen, zelfs al is het een dubbel-cd, is een onmogelijkheid.
De samenstellers van deze Anthology hebben er in de meeste gevallen voor gekozen uittreksels van complete werken op te nemen. Daardoor heeft deze productie meer weg van een sampler dan van een historisch overzicht.
Niet zo erg, want de tijden zijn veranderd en juist componisten van elektronische muziek weten hun weg naar geluidsdragers en moderne media wel te vinden. Tegenover pure, abstracte tapemuziek staan hier bijvoorbeeld werken voor computergestuurde hooivorken of getransmogrifeerde scheepsgeluiden en interactieve composities waarin instrumenten en digitale apparatuur elkaar naadloos aanvullen.
De variatie in kwaliteit is navenant. Toch is het juist een improvisatie, Rupture van Michel Waisvisz, die eruit springt door zijn vormbeheersing. Eeuwig jammer dat er van deze in 2008 overleden performance- grootmeester zo weinig werk is vastgelegd.
