Andrey Tarkovsky – A Cinema Prayer is ontroerend eerbetoon van zoon aan vader ★★★☆☆

Geen naasten, collega’s of medewerkers die herinneringen ophalen, geen deskundigen met diepzinnige exegeses: in Andrey Tarkovsky. A Cinema Prayer komt alleen de Russische regisseur Tarkovski (1932-1986) zelf aan het woord. Uit talrijke audio-interviews met zijn vader stelde Andrei jr. een lange, diepgravende en bloedserieuze monoloog over Tarkovski’s leven en werk samen. De woorden worden ingebed in fragmenten en hedendaagse (drone)beelden van de locaties, privékiekjes en zelden geziene opnamen van achter de schermen, die soms verrassend fris en nieuw ogen. Alsof Tarkovski een film als Stalker (1979) vorig jaar maakte. Het eigenzinnige maar ook wat taaie eindresultaat zal waarschijnlijk vooral aanslaan bij liefhebbers van Tarkovski’s mystieke oeuvre, al ontroert de film ook simpelweg als zorgvuldig opgetrokken monument van een zoon aan zijn vader.