Als de VPRO een tandje bijzet, is radioreeks Het Marathoninterview een perfecte podcast ★★★★☆

Is het niet zonde dat sommige radioprogramma’s ooit eenmalig de ether in zijn gestraald, om vervolgens nooit meer te worden gehoord? Voor die programma’s kan een podcast prima functioneren als een soort Uitzending Gemist. Het Marathoninterview van de VPRO is zo’n fijn programma dat als podcast een tweede leven beleeft.

Het Marathoninterview is een programmareeks die NPO Radio 1 al sinds 1986 elk jaar uitzendt. Het idee is simpel: twee mensen spreken drie (in het begin zelfs vijf) uur lang over het leven. De ene persoon is een vermaard interviewer, vaak uit de VPRO-stal. Denk aan legenden als wijlen Ischa Meijer en Wim Noordhoek, maar ook fijne interviewers als Chris Kijne, Clairy Polak en Carolina Lo Galbo. Aan de andere microfoon zit een gast uit het maatschappelijke, academische of culturele veld – van namen die je moet googlen tot oud-premiers en P.C. Hooftprijswinnaars.

De oceaan aan tijd – op de radio is een gesprek van 20 minuten al een zee – biedt ruimte aan diepgang, stilten, overpeinzingen en nuance. De gesprekpartners worden alleen onderbroken door een nieuwsblokje op het hele uur of een waarschuwing voor een spookrijder.

Het zijn programma’s om bij achterover te leunen. Zoek bijvoorbeeld een paar zonnestralen op en droom weg bij Remco Campert, die in 1991 in zijn tuin in Noord-Frankrijk wordt geïnterviewd door Jan Donkers. De twee praten over de oorlog, vriendschap en het schrijversbestaan. Campert over de beschuldiging een luie schrijver te zijn: ‘Bij mij staat niet alles in dienst van de literatuur. Het heeft ermee te maken dat ik ook weleens gewoon zit, te veel drink en al met al op andere manieren van het leven geniet.’ Door de kraaiende hanen en hoorbaar wuivende bomen is het alsof je er zelf bij zit. Een wesp die in het biertje van de schrijver belandt, maakt de zomerse sfeer compleet.

De lengte van de gesprekken biedt de geïnterviewden ook de kans zich volledig te tonen. Waar de identiteit van Kathleen Ferrier in een vluchtig nieuwsitem doorgaans wordt gereduceerd tot ‘CDA-dissident’, is een lang gesprek de ideale plek om dit beeld van context te voorzien. Zo vertelt Ferrier beeldend over haar jeugd als dochter van Johan Ferrier, de eerste president van Suriname, om vervolgens uit te komen bij haar idealen als CDA-Kamerlid vroeger en mensenrechtenexpert nu.

Er is wel een grote ‘maar’ bij de podcast van Het Marathoninterview: de afleveringen zijn slecht te vinden. Via de website van het programma zelf is alles goed te doorzoeken, maar de podcastfeed in bijvoorbeeld Apples populaire podcast-app is lastig vindbaar. Bovendien is die feed een enorme rotzooi. Er staan afleveringen dubbel in en de gesprekken zijn opgeknipt in losse uren – logisch misschien als je het vanuit de blik van de radioarchivaris bekijkt, maar de luisteraar in 2019 heeft er niets aan.

Zonde. De VPRO is het aan dit prachtige archief verplicht het op een fijne manier te ontsluiten. Dan kunnen we ook in 2091 nog bij Remco Campert en Jan Donkers aanschuiven.