Als de beer bijt, roept Leo niet: 'Au, je doet me zeer'

Als mensen tegen mij zeggen dat Leonardo DiCaprio zijn Oscar niet verdient, dan zeg ik: makkelijk lullen, meneertje de berenkenner. Doe het hem maar na, jongen, met je grote bek, van dat je zelf veel beter met die beer had gevochten. Doe het maar eens, acht minuten geloofwaardig met een beer vechten. Dat hou je nog geen drie minuten vol. Als jij met een beer gaat vechten, geloof ik je niet, dat weet ik nu al. Dat heet acteren, mannetje! Met je grote smoel. Nog geen rendier kun je aan!'

Voordat ik de film The Revenant ging kijken, had ik al van vijf mensen gehoord dat ik goed moest opletten als er een beer het beeld kwam binnen hollen. Ik moest vooral op Leonardo letten, hoe die van het gevecht met een beer hogere kunst maakt. Hele verhalen had ik al gehoord over die vechtscène. Ik ging eigenlijk met te veel voorkennis in de bioscoop zitten.

Normaal gesproken kijk ik graag zo neutraal mogelijk naar een film, maar nu wist ik dat Leonardo, in opdracht van de regisseur, anderhalf jaar naar een beer had moeten kijken, in een dierentuin bij hem om de hoek. Hij moest leren te denken als een beer. Met succes. Na een half jaar begon hij zich anders te wassen. Met zijn pols langs zijn wang. Achteloos sloeg hij vissen uit een rivier.

Dat is een andere manier van acteren dan we in Nederland kennen. Hier eet de hoofdrolspeler een broodje ham in een caravan, wacht tot zijn naam wordt geroepen en doet daarna, verkleed als chocoladereep, een scène in een romantische komedie. Dan hebben we het nu wel even over iets anders. Acht minuten vechten met een beer.

Ik ben enthousiast. Ik heb denk ik nooit iemand overtuigender met een beer zien vechten. Als de beer bijt, roept Leonardo niet: 'Au, je doet me zeer', maar hij gromt en kreunt. Dat is goed gedaan. In Nederlandse films krijgt iemand een klap op zijn wang en dan zegt de acteur die de klap ontving voor de zekerheid nog even: 'Wat zullen we nu krijgen, verdomme? Sloeg je me nu op mijn wang, vuile hoer!'

Tekst gaat verder onder de foto.

Leonardo zegt bijna niets, maar laat je, als kijker, voelen hoe het is om met een beer te vechten. Dat is niet leuk. Door deze film heb ik het volgende geleerd: probeer, als het maar even kan, een gevecht met een beer te voorkomen. Ze zijn namelijk heel sterk en het blijven toch dieren. Nog een tip: doe iets warms aan en goed blijven drinken.

Maar misschien ben ik net iets te enthousiast. Er waren tijdens het gevecht een paar momenten dat ik dacht: dat had ik net even anders gedaan. Je moet, als je met een beer vecht, meegaan met zijn bewegingen. Ik heb zelf, in Canada, een kwartier gevochten met een wasbeer, wat niet helemaal hetzelfde is, maar het zijn allebei beren. Toen viel mij dat op, dat je mee moet gaan in een heupzwaai en dan net op het moment dat ze denken, nu bijt ik hem in zijn rug, snel omrollen en iets verwarrends doen.

Dat kan van alles zijn. Een liedje van Karin Bloemen zingen. Drie zachte gele balletjes uit je zak halen en een stukje jongleren. Dan loopt zo'n gevecht meteen heel anders.