Sander Donkersin 150 woorden
Zijden handschoentjes doen mij verlangen naar een overheid die de gebiedende wijs hanteert
Ergens in het tijdperk Balkenende, toen bumperkleven nog tot ’s lands grootste zorgen behoorde, verscheen op borden boven de snelweg de mededeling ‘I love afstand houden’. We zagen het, we beten in ons stuur, want wij love-den helemaal níks. En bam, daar knalden we op de auto voor ons.
Inmiddels zijn we een paar communicatiestrategieën verder. Wij love nog steeds niet afstand houden, ook nu het om corona gaat doen velen het niet. Nu heeft Mark Rutte ons voor de laatste maal gewaarschuwd – woorden die mij altijd doen denken aan onmachtige ouders in de speeltuin. Uiteindelijk mag hun oogappeltje toch wat langer op de wipwap, én een ijsje.
Het is vast onverstandig, een eerste stap richting tirannie wellicht, maar al die zijden handschoentjes doen mij verlangen naar een overheid die ouderwets de gebiedende wijs hanteert. Is ook prettiger voor opstandige virusontkenners, die zich dan tenminste met enig recht een rebel kunnen wanen.
