Weg met het kringgesprek

Brief van de dag

Chalgoum gaf onlangs zelf het belangrijkste argument vóór afschaffing van het kringgesprek: hij was het hele weekeinde al bang voor de maandagmorgen. Vanaf de eerste klas van de basisschool. Vanaf zijn vierde jaar dus. Als oplossing zou, volgens Chalgoum, de leerkracht zich moeten verplaatsen in ieder kind bij de voorbereiding ervan: wat een verspilling van tijd en energie aan beide kanten.

Laat een leraar gewoon weer lesgeven, zodat het kind weer gewoon les krijgt. Gezien het achteruithollende peil van ons onderwijs en het teruglopend aantal leerkrachten is daar de grootste behoefte aan.

Kinderen hebben daar ook recht op: geen onderscheidende achtergronden benadrukken, gewoon voor iedereen evenveel aandacht en toewijding. Zodat iedereen op maandagmorgen zonder lood in de schoenen vrij en blij naar school kan, leerkrachten en leerlingen. En leerkrachten kunnen lesgeven en leerlingen les krijgen, in plaats van een voorstelling met kromme tenen te geven of te volgen.

Zodat de energie wordt gestoken in waar de school voor is bedoeld, en iedereen weer van het onderwijs kan genieten, als gever of als ontvanger.

_{Justine Borkes, Nijmegen}

Koude rillingen

‘Als een slachtoffer zegt: de dader heeft twee jaar gekregen maar ik heb levenslang, dan denk ik: dat doe je zelf.’ Dit is de visie van voormalig strafrechter Frank Wieland, weergegeven in het interview in Volkskrant Magazine van 21 december. Ik vind het een ongelofelijke manier van omgaan met de gevoelens van slachtoffers. Ik krijg er koude rillingen van.

_{Cor de Jong, Barendrecht}

Broddelwetenschap

Maarten Keulemans doet verslag van de stand van zaken aangaande de strijd tegen broddelwetenschap. Ik werd aangenaam getroffen door de zinsnede ‘de wetenschap bleek zich vol te spuiten met methodologische doping’. Vooral de psychologie is dol op het verzamelen van data die mogelijk wel significanties opleveren maar geen betekenis hebben.

_{Sicco de Jong, Zuidlaren}

Arbeiders

Martin Sommer constateert − in wat mij betreft zijn beste column van het jaar − dat in ons land arbeiders in velerlei opzichten worden weggezet als vervuilende, niet-deugende mensen die we liever kwijt dan rijk zijn.

Tegelijkertijd laten wij massaal producten vervaardigen in en verschepen uit landen die meer dan tienduizend kilometer van ons vandaan liggen. Ook op ethisch vlak klopt dat niet. Het wordt wellicht tijd dat Nederland weer van zijn arbeiders gaat leren houden.

_{Charles Rousseau, Meerssen}

Urgenda

Urgenda kreeg gelijk. Drastische maatregelen zijn nodig voor het milieu.

Vroeger vond ik het als boerenzoon heel gewoon melk te drinken, eieren te eten en te smullen van het voor onze ogen geslachte varken. Door mijn moeder gemaakte balkenbrij, knapperige kaantjes en bloedworst met spekjes smaakten goed. Op brood uitsluitend roomboter. Anders zijn we een dief van eigen portemonnee, zei mijn vader. Natuurlijk was er wel een alternatief.

Dat geldt ook voor alle producten uit melk-, pluimvee- en vleesindustrie. De slogan tijdens de boerenprotesten: ‘Zonder boeren geen voedsel’ is de halve waarheid. Wat betreft dierlijke producten valt er veel op af te dingen. Voedseldeskundigen stellen dat plantaardig eten volwaardige voeding is. Medische specialisten hebben aangetoond dat consumptie van dierlijke producten de kans op hart- en vaataandoeningen, kanker en diabetes aanmerkelijk vergroot.

Wetenschappelijke instituten hebben herhaaldelijk aangetoond dat het merendeel van onze milieuvervuiling te wijten is aan de veeteelt.

Onze toekomst, ook van de boeren en hun kinderen, is gebaat bij een drastische vermindering van de veeteelt en overschakeling naar meer plantaardig voedsel. Het kinderspelletje ‘Boter, kaas en eieren’ heeft veel van zijn onschuld verloren. Maatregelen zijn urgent, dank u Urgenda.

_{Anton Mullink, Haarlem}

Kerstmis 1969

Op 24 december 1969 kreeg Opland (bekend van het vrouwtje dat een kruisraket wegschopt) een hele pagina in de Volkskrant. Hij schreef die in roze letters helemaal vol met Make love not war, de slogan van de hippies in de jaren zestig. Iemand in de Vijverhofstraat in Rotterdam hing die pagina voor het raam, zodat de treinreizigers die van het Hofplein naar Hollands Spoor reden, Opland konden zien. Dat Hofpleinlijntje liep namelijk over een verhoogd traject op gelijke hoogte met de ramen van de eerste verdieping. Wat die passagiers niet konden zien was de verlovingsadvertentie op de achterkant, precies in het midden. Dat verloofde stel is na vijftig jaar nog steeds bij elkaar.

_{Kees Smit, Bilthoven}

Werkweek

Achmea kiest voor de invoering van een standaard 34-urige werkweek vanaf 2021, na de oproep van CNV Vakcentrale voor een 30-urige werkweek. Zo kunnen ze een gezonde balans tussen werk en privé bieden.

Wat als we gaan inzien dat er voor het lichaam geen scheiding is tussen werk en privé? Het lichaam kan prima 40 uur per week werken, het gaat om de kwaliteit waarin. We kunnen de werkweek korter maken, maar hier lossen we de huidige problemen op het gebied van gezondheid en welzijn niet mee op. Zolang het lichaam ondergeschikt blijft op de werkvloer zal er niets veranderen.

_{Mariette Reineke, Amsterdam}