Wat als je als 14-jarige niet weet wat je wilt?

Brief van de dag

Hier zit ik dan, dit is één van de belangrijkste beslissingen die ik in mijn leven moet nemen. Maak ik de verkeerde keuze, dan is er geen weg meer terug. Dit is het, de basis van mijn carrière en de tweede stap op weg naar de maatschappij. Dit is het moment dat ik beslis welke kant, welke richting, ik mijn leven op wil sturen.

Het begin van een leven op zoek naar vacatures, naar banen. Wordt het natuur en techniek of ga ik toch de kunstkant op? Ik moet kiezen. Ik heb het natuurlijk over het vakkenpakket op de middelbare school. Velen moeten deze keuze maken, elk jaar een nieuwe generatie weer. Maar hoe weet je nou of je de goede keuze maakt? Moet je afgaan op je gevoel, op wat je leuk vindt? Of kies je veilig voor baanzekerheid?

Maar wat nou als je niet weet wat je wil bereiken? Als je er nog niet aan toe bent om een keuze te maken waar je je de rest van je leven aan moet houden?

Sommige mensen weten precies wat ze willen. Een groot huis, veel geld verdienen, een gezin starten. Maar wat als je niet weet wat je wil en je niet toegeeft dat je het nog niet weet? Dat je misschien vasthoudt aan een ideaal dat nooit zal uitkomen. Of wat, als je wel weet wat je wil, maar de vakken daarvoor niet aankan?

Het is heel moeilijk om als 14-jarige deze zware beslissing te nemen. Omdat het lijkt alsof je de keuze moet maken over je toekomst, die nu start. Maar wat als jij het gevoel hebt dat er voor jou geen toekomst is? Je zou willen dat de tijd stilstaat en het even rustig wordt. Maar ja, dit is het moment om te kiezen. Hopelijk maak ik de goede keuze.

_{India Rozemeijer, 14 jaar, Zaandam}

Aftreden

Uit een peiling blijkt dat veel mensen van mening zijn dat de regering niet hoeft af te treden vanwege de toeslagenaffaire. Men vindt dat het kabinet moet blijven vanwege de coronacrisis. Zijn deze mensen vergeten dat na 17 maart er toch een demissionair

kabinet is dat ongetwijfeld beslissingen moet nemen, ook over corona?

_{Job Bosma, Den Haag}

Afstand

Voor velen van ons valt in de maand januari een envelop van de Belastingdienst op de deurmat met een bericht van de voorlopige aanslag inkomstenbelasting over 2021. Op zich niks bijzonders. Dit jaar is het echter anders: dit jaar is er een discussie over de afstand van de politiek, de ambtenarij en de rechtspraak ten opzichte van de samenleving, naar aanleiding van het uitkomen van het vernietigende rapport over de toeslagenaffaire. Verbijsterend is het hoe verregaand de totale minachting, vernedering zo u wilt, is gebleken van de individuele burger door politici en ambtenaren.

Omdat de bevindingen uit dit rapport zo actueel zijn,viel mij dit jaar een klein zinnetje op dat op de voorlopige aanslag 2021 stond vermeld: ‘Als u het bedrag van de voorlopige aanslag in één keer betaalt, mag u 1 euro (ja, u leest het goed), aftrekken van het aanslagbedrag.’

Bij mij roept dit meteen de vraag op wat de Belastingdienst hiermee denkt te bereiken. En vooral ook: wie heeft deze regel bedacht? Is dit officieel beleid vanuit de politiek? Is dit een bedenksel van een wakkere belastinginspecteur? Als ik zo’n bijna onopvallend zinnetje lees, kan ik niet anders concluderen dan dat er nog veel meer plekken in de politiek en/of de ambtenarij te vinden zijn waar de afstand tot de samenleving (en daarmee tot het individu) dagelijkse kost is.

Bovendien toont zo’n zinnetje als dit voor mij eens temeer aan hoe groot de minachting en arrogantie is van beleidsmakers en/of uitvoerenden ten opzichte van het individu. Dit stemt mij niet hoopvol dat alle goede voornemens van de politiek naar aanleiding van het toeslagenrapport een wezenlijke verandering teweeg zullen brengen voor alle toekomstige individuen die in een afhankelijkheidspositie ten opzichte van de overheid terechtkomen.

_{Margreet Muhring, Zeist}

Avondklok

Net heb ik heerlijke ingrediënten in huis gehaald voor een verjaarsetentje voor twee gasten dit weekend. Mocht er zaterdag een avondklok worden ingesteld, vervroegen we het tijdstip of we stellen het uit. Jammer, maar alles voor het verdrijven van corona. Hoe eerder het leven terug, des te beter. Ik begrijp het verzet van de Kamer dan ook niet. Een avondklok zou de persoonlijke vrijheid aantasten.

Alle coronamaatregelen zijn gruwelijk vervelend en vrijheidsbeperkend, maar als ze helpen, moet je ze nemen. Thuisonderwijzende ouders zouden geen ommetje meer kunnen maken. Waarom kan dat niet ’s ochtends vroeg of tussen de middag of voor de schemer valt? Ook leuk voor kinderen die de hele dag achter een scherm zitten.

Hoe het dan moet met ‘al die singles die zich hier doorheen slepen om ’s avonds een hapje te eten bij vrienden of een familielid’, zoals Rob Jetten het dramatisch schetst? Nodig die uit voor een stads- of boswandeling bij daglicht, met een broodje thuis of bij een to-gostalletje, stuur een kaartje of een ‘tegoedbon’ voor een fantastische maaltijd als het weer wel kan. Menselijke warmte is niet aan de avond gebonden.

_{Heleen den Beer Poortugael, Soest}

Avondklok (2)

Het kabinet overweegt een avondklok. Iedereen moet zijn/haar verantwoordelijkheid nemen. Nu de verkiezingen eraan komen, zou het mooi zijn als politici en andere ‘belangrijke’ gasten via beeldbellen deelnemen aan het tafelgesprek vanaf acht uur ’s avonds tot vier in de ochtend. Ik ben benieuwd naar de creativiteit van televisiemakers.

_{Huub Brinkhof, Amstelveen}