Ramadan, neem afstand van opa

Er is maar een relatief kleine groep moslims die eigenhandig en gewelddadig de hemel op aarde wil vestigen. En goed beschouwd zijn zij niet het grootste probleem.

Terrorist
Het werkelijke probleem is dat achter iedere terrorist een grote groep moslims staat die zegt: ‘We keuren aanslagen niet goed, maar…’ Achter hun ‘maar’ volgt dan een vergoelijking en een vorm van begrip. ‘Ik keur 9/11 niet goed, maar die VS vroegen er wel om.’

‘Ik ben tegen terreur, maar die jihadi’s zijn wel bereid hun leven te offeren voor God.’ Het zijn de maar-zeggers onder de moslims die het terrorisme levend houden.

In de jaren zeventig en tachtig zaaiden linkse radicalen in Duitsland en Italië dood en verderf. Ze hadden waanideeën over een proletarische revolutie en geloofden dat ze met het vermoorden van kapitalisten de heilstaat dichterbij brachten. Hun dreiging duurde zolang er maar-zeggers waren.

RAF
Linkse studenten en vakbondsleiders keurden de methode van de RAF af, maar hadden begrip voor hun motieven en deelden de droom van de heilstaat. Zolang er maar-zeggers achter de RAF stonden, bleven de RAF’ers strijden voor hun Utopia. Het geweld hield op toen de RAF irrelevant werd omdat de maar-zeggers van hun geloof vielen en sorry-zeggers werden.

Sorry
De islamitische maar-zeggers zeggen nog geen sorry. Zo ook Tariq Ramadan. In de beoordeling van de erfenis van zijn opa, Hassan al-Banna, blijkt hij een ware maar-zegger. In 1928 richtte Al-Banna de Egyptische Moslimbroederschap op en begon hij een lange mars richting zijn islamitisch Utopia.

In verschillende traktaten ontvouwde Al-Banna de marsroute (een selectie staat in Five Tracts). Islam is – zo schrijft hij – de universele waarheid en moslims hebben geen andere loyaliteit dan aan de islam. Ze zijn geroepen tot de strijd tegen het Westen en voor de verspreiding van de islam.

Banier
Het doel van deze jihad is ‘de banier van de islam te verheffen boven alle regio’s van de aarde’. Er zijn, zo schreef Ramadans grootvader, maar twee partijen in deze wereld: die van moslims en die van niet-moslims.

De zonen van de islamitische natie moeten hun bloed en leven geven voor hun ‘vaderland’, totdat dit islamitische vaderland de hele wereld omvat. Deelname aan die jihad is een plicht voor de gelovigen.

Al-Banna citeert een vroegere geleerde die beschrijft wat de jihad precies is. Het is ‘het afslachten van de ongelovigen, het plunderen van hun rijkdommen, de vernietiging van hun heiligdommen en het kapot slaan van hun afgoden’. Niet verwonderlijk dat Al-Banna als een geestelijke vader van Al Qaida wordt beschouwd.

Afstand, maar
Tariq Ramadan neemt officieel afstand van het islamitische terrorisme. Maar in de beoordeling van zijn grootvader is hij een maar-zegger. Als hij op de erfenis van Al-Banna wordt aangesproken, zegt hij dat hij op zijn eigen woorden beoordeeld moet worden.

Als hij dan over zijn grootvader schrijft, sluit hij zijn ogen voor de haattheologie van Five Tracts en blijft er een vrome, lieve Al-Banna over.

Aan de universiteit van Genève schreef Ramadan zijn afstudeerscriptie over Al-Banna, die de beoordelende commissie afkeurde, omdat ze een lofrede op zijn opa was en geen wetenschappelijke beoordeling.

Qutb
In zijn boek Westerse moslims en de toekomst van de islam plaatst hij zijn grootvader in een rij van hervormers samen met Sayyid Qutb, een andere geestelijke vader van Al Qaida. Als je weet dat hun gedachtengoed leidde tot de bloedige terreur van Ayman al-Zawahiri en Osama bin Laden, is wel duidelijk dat het predicaat ‘hervormer’ een eufemisme is.

In een artikel over zijn grootvader op zijn website, vertelt Ramadan dat Al-Banna eens ’s avonds laat aan een vriend vroeg of hij al sliep. Hij wilde er zeker van zijn dat niemand hem zag als hij ging bidden, want hij wilde het voor God doen en niet voor de mensen.

Voorbeeldig
Volgens Ramadan is dit het bewijs van zijn grootvaders ‘voorbeeldig geloof, diepe spiritualiteit, persoonlijke discipline en vriendelijke omgang met zijn medemensen’.

Tariq Ramadan zal zijn grootvaders haat- en geweldpreken nooit zo herhalen, maar in zijn beoordeling van zijn grootvader doet hij alsof ze nooit zijn afgestoken.

In Five Tracts omschreef Al-Banna de jihad als het ‘afslachten van de ongelovigen’, maar volgens Ramadan zou het zijn opa gaan om ‘een leven voor God, met God, om de verandering van het hart’.

Opofferen
Met deze bijzondere weergave van zijn grootvaders ideeën blijkt Ramadan een maar-zegger. Hassan al-Banna predikte haat en geweld tegen iedereen die zijn Utopia in de weg stond. De echo van zijn woorden hebben we gehoord in de explosies op 9/11, in Londen, Madrid, Egypte, Irak, Afghanistan. Maar voor zijn kleinzoon Tariq Ramadan was Al-Banna een voorbeeldige gelovige die ‘zijn leven voor God opofferde’.

Verschrikkelijk
De linkse maar-zeggers hielden de linkse RAF-terreur in stand. Nu zijn het de islamitische maar-zeggers die het islamitische extremisme in stand houden door ‘maar’ te zeggen waar een punt hoort te staan.

Het komt nu aan op weldenkende mensen als Tariq Ramadan om de theologische erfenis van zijn grootvader eerlijk onder ogen te zien en te zeggen dat die verschrikkelijk is. Punt.