Oppositie Iran in de fout
De zoon van de Geestelijk Leider in Iran loopt zich warm. Hij wil een atoombom. Hoe verder met Iran?
Vorige week was de 31ste herdenking van de Iraanse revolutie van 1979. In de afgelopen dertig jaar domineerde een zware sfeer van angst en bedreiging, niemand durfde zijn stem tegen het regime te laten horen. Voorafgaand aan deze herdenking zijn er rellen uitgebroken. Duizenden jongeren, die de revolutie niet hadden meegemaakt, gingen de straten op. Ze brachten een offer van vele doden, gewonden en vermisten en het gevoel van angst werd doorbroken.
Spontaan
De beweging is spontaan en hoopgevend. Het is een jonge, maar wijze beweging die van de fouten van de oudere generaties geleerd heeft. Ze wil geen revolutie, maar hervorming en heeft de volgende haalbare eisen gesteld: de vrijlating van politieke gevangenen, een beetje vrijheid voor de pers, meer vrijheid voor de vrouwen, en wat ruimte om af en toe te kunnen genieten van het leven.
De beweging is spontaan en hoopgevend. Het is een jonge, maar wijze beweging die van de fouten van de oudere generaties geleerd heeft. Ze wil geen revolutie, maar hervorming en heeft de volgende haalbare eisen gesteld: de vrijlating van politieke gevangenen, een beetje vrijheid voor de pers, meer vrijheid voor de vrouwen, en wat ruimte om af en toe te kunnen genieten van het leven.
Als antwoord op hun eisen kregen de Basiji-milities van de geestelijk leider een vrijbrief om de demonstraties met fysiek geweld en kogels te bestrijden. Belangrijke hervormingsgezinde opponenten werden gearresteerd, de kranten van de oppositie werden gesloten, het internetverkeer werd geblokkeerd en wie zijn stem toch nog durfde te verheffen, werd verwijderd.
Tegenstanders
Afgelopen donderdag tijdens de herdenking is er iets merkwaardigs gebeurd. Het regime had alles op alles gezet om haar aanhang massaal met honderden bussen naar de plek van de bijeenkomst te brengen, zodat er geen ruimte zou zijn op straat voor de tegenstanders. Tegelijkertijd hadden de oppositieleiders Mousavi en Karubi nadrukkelijk hun aanhang opgeroepen om de straten op te gaan en hun tegengeluid te laten horen. Maar het liep anders, de terreur had zijn werk gedaan, de duizenden tegenstanders van de groene beweging kwamen niet opdagen.
Afgelopen donderdag tijdens de herdenking is er iets merkwaardigs gebeurd. Het regime had alles op alles gezet om haar aanhang massaal met honderden bussen naar de plek van de bijeenkomst te brengen, zodat er geen ruimte zou zijn op straat voor de tegenstanders. Tegelijkertijd hadden de oppositieleiders Mousavi en Karubi nadrukkelijk hun aanhang opgeroepen om de straten op te gaan en hun tegengeluid te laten horen. Maar het liep anders, de terreur had zijn werk gedaan, de duizenden tegenstanders van de groene beweging kwamen niet opdagen.
De 31ste herdenking van de revolutie werd wederom een machtsvertoon van het regime. Een protestbeweging heeft haar eigen logica, de beweging kan net als een mens moe, verdrietig of teleurgesteld worden. Een verzetsbeweging tegen een van de meest dictatoriale regimes vereist een totaal andere aanpak. Je moet met frisse, slimme tactieken komen.
Fout
De oppositieleiders Mousavi en Karubi hebben een fout gemaakt. Nu het regime bereid was om grootschalig geweld te gebruiken, hadden zij juist tegen hun aanhang moeten zeggen: ‘Blijf uit protest vandaag thuis.’
De oppositieleiders Mousavi en Karubi hebben een fout gemaakt. Nu het regime bereid was om grootschalig geweld te gebruiken, hadden zij juist tegen hun aanhang moeten zeggen: ‘Blijf uit protest vandaag thuis.’
Dit was precies wat de duizenden tegenstanders eerder dan Mousavi en Karubi begrepen hadden. Ze bleven massaal thuis.
Het islamitische regime van Iran is in 31 jaar van vorm en inhoud veranderd. Het is een militair theocratisch bewind geworden, en de macht is in de handen van de generaals van de revolutionaire garde gevallen. Een merkwaardig bewind dat in een bijzondere tijd tot stand is gekomen, toen Amerika met Irak, Afghanistan en de economische crisis bezig was. President Ahmadinejad is een officier in burger en leider ayatollah Khamenei is de spreekbuis van dit theocratische militaire stelsel.
Zoon
Achter de gordijnen is het islamitische leger bezig om Modjtaba, de zoon van de leider Khamenei, als zijn opvolger naar voren te schuiven. Modjtaba is de man die een nucleaire bom voor de Islamitische Republiek wil.
Achter de gordijnen is het islamitische leger bezig om Modjtaba, de zoon van de leider Khamenei, als zijn opvolger naar voren te schuiven. Modjtaba is de man die een nucleaire bom voor de Islamitische Republiek wil.
De weg naar de democratie is lastig, uitputtend, gevaarlijk, maar uiteindelijk kom je aan. We moeten ons nu beraden hoe verder te gaan.
