Marcouch komt met verkeerde oplossing
De islam blijft een open zenuw in de Nederlandse samenleving in het algemeen, en in de PvdA in het bijzonder. Dat blijkt weer eens nu Ahmed Marcouch, voorzitter van de stadsdeelraad Amsterdam-Slotervaart en prominent PvdA’er, onder vuur ligt vanwege zijn pleidooi voor islamlessen op openbare scholen.
Marcouch wordt verweten de scheiding van kerk en staat op de helling te zetten en het openbaar onderwijs te ‘islamiseren’. Een PvdA-lid van de deelraad stapte deze week op, uit onvrede met de ideeën van Marcouch, die hij ook dictatoriaal optreden verweet.
Wie de islam vriendelijk tegemoet treedt, krijgt in het huidige klimaat al snel het verwijt dat hij de westerse beschaving in de uitverkoop wil doen. De stelling dat Marcouch het onderwijs wil ‘islamiseren’ is wel erg gemakkelijk. De deelraadsvoorzitter verdedigt zijn voorstel met argumenten die niet op voorhand onzinnig zijn.
Lijfstraffen
Op dit moment krijgen veel moslimkinderen koranles in een hardvochtige variant van de zondagsschool: in ‘stinklokalen’ worden ze onderwezen door imams met radicale ideeën die het Nederlands niet of nauwelijks machtig zijn, lijfstraffen uitdelen en de kinderen indoctrineren met fundamentalistische ideeën, aldus Marcouch.
Gecontroleerd
Islamles op de openbare school zou zulke radicale predikers de wind uit de zeilen nemen, veronderstelt de PvdA-bestuurder. In dat geval zouden kinderen les krijgen van bevoegde docenten, die door school gecontroleerd kunnen worden op hun affiniteit met de Nederlandse samenleving. Deze koranlessen zouden ook de trek naar islamitische scholen kunnen tegengaan.
Pragmatisch
De wet voorziet overigens al in zo’n mogelijkheid. Als islamitische, katholieke, protestantse of andersgezinde ouders vragen om godsdienstonderwijs, moet een openbare school dat verzoek inwilligen. Kortom, Marcouch’ voorstel is pragmatisch en gebaseerd op een reeds bestaande wet.
Cultuurgeschiedenis
Toch verdient het, alles afwegende, geen steun. De openbare school behoort – de naam suggereert het al – levensbeschouwelijk neutraal te zijn. Een openbare school moet les geven over godsdienst, maar dan in de vorm van cultuurgeschiedenis. De leerling moet een overzicht krijgen van de grote wereldgodsdiensten, wat iets heel anders is dan religieus onderwijs door een imam, pastoor of dominee.
Pluriformitijd
De openbare school laat levensbeschouwelijke pluriformiteit zien, de bijzondere school onderwijst haar eigen ware leer. Voor sommige gelovige ouders zal dat reden zijn hun kinderen naar een bijzondere school te sturen. Dat kan men betreuren, maar het binnenhalen van religie op een openbare school is geen oplossing.
Noodkreet
Marcouch’ noodkreet over de koranlessen die kinderen nu krijgen, moet serieus worden genomen, hoewel de omvang van dit verschijnsel niet duidelijk is. Imams die haat zaaien, moeten worden aangepakt. Natuurlijk is dat in de praktijk moeilijk. Lang niet alle particuliere godsdienstlessen zijn zichtbaar, niet alle anti-westerse boodschappen strafbaar. Niettemin is het beter om indoctrinerende koranlessen te bestrijden dan om het eigen karakter van de openbare school aan te tasten met godsdienstlessen.
