ingezonden brieven
Ingezonden brieven: Is het na The Voice, DWDD en NOS Sport eindelijk genoeg om het anders te doen?
De lezersbrieven over beledigen en bedreigen in de Tweede Kamer, energiebedrijven, een 9-jarige bij de demonstratie van Extinction Rebellion en een kliko als stembus.
Na The Voice en DWDD nu NOS Sport. Gaan we nu echt met z’n allen weer hetzelfde doen? Gaan we blamen, slachtofferen, empathisch zijn, geloven dat het iets met ons doet, het spel ‘Is het niet vreselijk’ spelen, een podium vinden, excuses vinden en maken.
Of was drie keer genoeg om eindelijk onze helderheid te vinden. En te gaan zien hoe wij allen kijken, de betrokkenen, de media, wijzelf, vanuit het slachtoffer-daderperspectief. Hoezeer wij geloven dat een ander ons mentaal en emotioneel kan beschadigen. En hoezeer wij geloven dat we iets van de ander nodig hebben om ons goed te voelen. En hoe onverenigbaar die beide mythes zijn.
En als drie keer dan genoeg was, dan gaan we wellicht eindelijk iets heel anders doen. Daarvoor hoeven we alleen nog maar te leren om precies de goede vragen te stellen. En geloof me, die zijn ruim voorhanden als je je perspectief verandert.
Daar hebben we met ons allen echt iets aan.
Hanneke Smit, Bergen
Lacherig
Ik sla de krant open en moet lachen om de kop ‘Elkaar beledigen in de Tweede Kamer mocht al niet, elkaar bedreigen nu ook niet meer’ . Dan naar de column van Frank Heinen die de VVD-commercial behendig herformuleert tot de metafoor ‘we zitten allemaal vast in een liveprogramma en we kunnen geen kant op’.
Het zegt waarschijnlijk veel over de ellende die we tot ons moeten nemen in het huidige politieke klimaat, maar ik werd er vrolijk lacherig van.
Ilse Jansen, Nijmegen
Verbijsterd
Dat je elkaar niet beledigt en/of bedreigt is op elke basisschool al regel. Niet beschreven zoals nu in het Reglement van Orde van de Tweede Kamer, maar gewoon een ongeschreven regel. ‘Dit doe je gewoon niet’. Des te erger dat dit nu expliciet gemaakt wordt en des te erger dat de rechtse oppositie tegen stemt. Ik ben verbijsterd.
Steef Kraan, Delft
Geen stimulans
De grote energiebedrijven profileren zich als warm pleitbezorgers van de energietransitie. Met grote woorden, bijvoorbeeld om fossielvrij te leven binnen één generatie. Merkwaardig toch dat een dergelijk bedrijf een korting voor vaste klanten laat vervallen wanneer je als consument geen gas meer wenst af te nemen. Juridisch ongetwijfeld prima uit te leggen, maar bepaald geen stimulans voor klanten om een bijdrage te leveren aan deze fossielvrije generatie. Met dit soort vrienden heeft de energietransitie geen vijanden meer nodig.
Paul Doedens, Enkhuizen
Milieucrisis
De onterechte veronderstelling van de dochter van Rejo Zenger dat met demonstreren niemand kwaad wordt gedaan is een kind van 9 niet aan te rekenen, maar zal toch wel in belangrijke mate door de ouders zijn ingegeven. Exctinction Rebellion heeft onderhand zijn punt wel gemaakt en elke nieuwe protestdemonstratie voegt daar nog weinig aan toe. Er is echter telkens wel degelijk sprake van overlast en schade die aan de maatschappij wordt toegebracht en nodeloze extra belasting voor de politie. Behalve onbeperkt gebruik te willen maken van het recht op demonstreren, met milieuvervuilende rookpotten nota bene, kun je je afvragen wat ze er verder nog mee denken te bereiken. De Nederlandse overheid zal in elk geval niet in staat zijn met een simpele ingreep de milieucrisis te beëindigen.
In plaats van de overheid de zwarte piet te geven, kan Extinction Rebellion beter zijn energie steken in het mobiliseren van medestanders om het consumentengedrag, de belangrijkste oorzaak van alle ellende, drastisch te veranderen en ook jongeren daarvan meer bewust te maken. Op korte termijn de meest realistische manier om het probleem aan te pakken.
Ton ten Barge, Les Menuires (Frankrijk)
Rol
Vol verbazing las ik het artikel over de 9-jarige dochter van Rejo Zenger. Ik ben sympathisant van Extinction Rebellion en ik geloof dat biomassa straks als het schandaal van de 21ste eeuw de geschiedenis ingaat. Maar een kind van 9 meenemen naar een demonstratie en de frontlinie sturen, vind ik wel het meest verontrustende.
Een kind van 9 moet dingen doen die past bij zijn/haar ontwikkeling. Je kunt niet van een 9-jarige een mening vragen over volwassen kwesties (wel aan je eigen keukentafel). Laten we kinderen nu niet een rol toebedelen die nog niet bij hun leeftijd hoort.
Sandra Fluttert, Markelo
Kliko
Zojuist ben ik in mijn woonplaats wezen stemmen en heb het biljet in een kliko gedaan die dienst doet als stembus. In een kliko. Niet alleen is dat symbolisch voor wat er met je stem gebeurt ná de verkiezingen, maar dan sla je in het buitenland toch een enorme flater.
Hans van Noord, Utrecht
Wilt u reageren op een brief of een artikel? Stuur dan een brief (maximaal 200 woorden) naar brieven@volkskrant.nl
Het belangrijkst is dat een brief helder en duidelijk is. Wie een origineel en nog niet eerder verwoord standpunt naar voren brengt, maakt grotere kans de krant te halen. Een brief die mooi en prikkelend is geschreven, heeft ook een streepje voor. Kritiek op de Volkskrant wordt vaak gepubliceerd, op-de-man-gespeelde kritiek op personen plaatsen we liever niet.
Iedere brief wordt gelezen door een team van ervaren opinieredacteuren en krijgt een kans. En wekelijks halen ongeveer vijftig brieven de krant. Over de uitslag kan helaas niet worden gecorrespondeerd. Wij zijn er trots op dat onze lezers mooie en goede brieven schrijven, waarvan we elke dag een levendige rubriek kunnen samenstellen.
