Het misverstand bij reiskoepel ANVR: dat snakken naar gelijkstaat aan recht hebben op

Toen Jaap van Dissel woensdagochtend zei dat het hem verstandig lijkt om in de kerstvakantie niet af te reizen naar een skigebied of een ver strand of iets van die strekking, dat het Outbreak Management Team negatief adviseert op buitenlandse plezierreizen rond Kerst, dat we het het beste kunnen houden op een overzichtelijke familie- en dierbarenbubbel in een huisje in de buurt, zou je als argeloze toehoorder kunnen denken: logisch, bovendien zal niemand toch een ski- of resortvakantie hebben geboekt, ha ha ha, nee toch?

Wel toch.

De NOS duikelde er een paar op die hebben geboekt, overwegen te boeken of willen boeken ‘zodra het weer kan’. Volgens de belangenclub van ondernemers in de ­toeristen- en skipakketverkopersbranche ANVR worden er net weer ‘vakanties opgestart voor najaar en Kerst’. Want, zo schrijft de ANVR in een persbericht, ‘de reiziger snakt naar een beetje vakantie’.

Nu zou ik met gemak nog 23 dingen kunnen opsommen waar de mensen naar snakken – met honderden wildvreemden in het halfduister tegen elkaar geplakt staan om samen betoverd naar iets te luisteren of naar iets te ­kijken, dansen en zingen tot diep in de nacht, met z’n tweeduizenden je club toebrullen, leuke mensen omhelzen, een festival met een ondoorgrondelijk blokkenschema en onafzienbare rijen voor de biertap, et cetera.

Bij de ANVR is evenwel het misverstand ontstaan dat ergens heel erg naar snakken gelijkstaat aan ergens heel erg recht op hebben. Omdat niemand meer gewoon boos is tegenwoordig, zijn de reisondernemers volgens hun verklaring ‘woedend’ over het ‘buitenproportionele’ niet-­reizenadvies, dat ‘onverteerbaar’ en ‘onbegrijpelijk’ is ­bovendien. De buitenproportionaliteit zou slaan op het feit dat populaire winterzonbestemmingen als de Griekse en de Canarische eilanden net weer ‘op geel’ gaan. Het mág verdorie, gaat Jaap van Dissel dat overrulen.

Waarmee we het tweede misverstand te pakken hebben: dat het snakken de snakkende zou ontslaan van elke verantwoordelijkheid voor wat hij of zij mogelijk teweeg kan brengen op zijn vakantieadres. Nederland behoort tot de roodste gebieden van Europa, de teststraten lopen over, Ernst Kuipers zit met de handen in het haar over de druk op de ziekenhuizen, onder elke positief geteste zit een potentieel ijsbergje van besmette personen die dat zelf niet door hebben. Reizen willen organiseren vanuit een dergelijk ­gebied en ‘woedend’ zijn als de autoriteiten daar dringend ­tegen adviseren: ergens moet iets gruwelijk mis zijn ­gegaan met het afstellen van het morele kompas.

Er staan hallucinante zinnen in het persbericht. Zoals deze: ‘Reisbranche heeft al vaker geageerd tegen de stemmingmakerij dat reizen en vakanties bij zouden dragen aan het verspreiden van het virus.’ De terugkeerders uit Ischgl en de Italië-reizigers in het voorjaar, de nazomer­virussen die terug te traceren waren tot over de grens: allemaal ‘stemmingmakerij’. Een opmerking van premier Rutte (‘Het gaat er niet om wat je doet of waar je naartoe gaat, het gaat erom hoe je je gedraagt’) wordt handig ­omgekat tot: ‘De ANVR voegt hieraan toe: We hebben geen vakantieprobleem, maar een gedragsprobleem.’

En een moreel probleem in de reisbranche.