OpinieAmerika-panel

Het Amerika-panel: ‘Hoe lang heeft Biden plezier van al die oude rotten?’

Donald Trump heeft eindelijk ingestemd met het begin van de transitie naar een regering-Biden. ‘Team Biden’ krijgt ook al steeds meer vorm. Wat opvalt zijn veel bekende en vertrouwde gezichten. Oersaai? Of eindelijk weer eens vakkennis? Het Amerika-panel geeft zijn oordeel.

Iñaki Oñorbe Genovesi
De Amerikaanse president-elect Joe Biden.  Beeld AFP
De Amerikaanse president-elect Joe Biden.Beeld AFP

Koen Petersen (politicoloog en Amerikanist)

‘Joe Biden beloofde de Verenigde Staten terug te gidsen naar het Amerika van vóór Donald Trump. Door een hele serie Obama-oudgedienden uit de mottenballen te halen, komt hij zijn belofte na. Dat is lekker veilig en vertrouwd, maar het is de vraag hoelang Biden hier plezier van heeft.

‘Met de verrassende verkiezing van Donald Trump in 2016, verwierp Amerika juist de gematigde politiek die door Barack Obama tot kunst was verheven. De Biden-paradox is dat hij zijn team van oude rotten moet inspireren tot vernieuwend beleid, voortbouwend op de nieuwe piketpalen die door Trump werden geslagen: China behandelen als een bedreiging, minder Amerikaanse soldaten over de grens en NAVO-leden laten meebetalen aan de rekening.

‘In tegenstelling tot Trump zal Biden wel traditionele samenwerkingsverbanden uit het ‘Land van Ooit’ zoals de NAVO gebruiken om zijn doelstelling te bereiken. Als dat geen betere resultaten oplevert dan destijds onder Obama zullen ongeduldige kiezers hem al snel morrend de rug toekeren.

‘Met John Kerry als klimaatkoning haalt Biden bovendien een tijdbom binnen die binnen twee jaar zal ontploffen. Kerry werd in 2004 bijna zelf president en was onder Obama minister van Buitenlandse Zaken. Hij zal vast een fraai kantoor met kroonluchters krijgen, maar is in de praktijk een vrij machteloze figuur zonder eigen mandaat en budget, die tweede viool moet spelen en ‘U’ moet zeggen tegen zijn voormalige ondergeschikte Antony Blinken, de nieuwe minister van Buitenlandse Zaken. Voor een mastodont met een groot ego is dat al snel teveel gevraagd.’

Bianca Pander (Amerikanist en partner bij campagnebureau BKB)

‘Tot nu toe lijkt het een mooi gebalanceerd team te worden: divers qua achtergronden, verhouding man/vrouw, en jong en oud. En laten we wel wezen: niet genomineerd omdat ze

familie zijn of veel geld gedoneerd hebben, maar gekozen op basis van ervaring en vakkennis. Eigenlijk wel een verademing na de chaos en onkunde van de Trump-regering.

‘Veel van de genomineerden lopen al jarenlang rond in Washington DC en weten als oud-medewerkers van de Obama-regering hoe de hazen lopen bij alle instituties en organisaties die je mee moet krijgen om nieuw beleid te implementeren. Biden heeft zich in de campagne gepositioneerd als de president die weer gaat zorgen voor verbinding en een goed werkend bestuurlijk apparaat, en daar heb je kennis en ervaring voor nodig. Dat krijg je met het team dat tot nu toe voorgedragen is wel.

‘Wel klinkt tot nu best veel kritiek vanuit de progressieve hoek van de partij op de benoemingen, of namen die rondzingen. Zo gaat Alexandria Ocasio-Cortez (AOC) tekeer over een mogelijke benoeming van Rahm Emanuel, de voormalig stafchef van het Witte Huis onder Obama en oud- burgemeester van Chicago. Omdat hij als burgemeester de moord op de 17-jarige Laquan McDonald door de politie heeft proberen te verhullen. Die kritiek is begrijpelijk. AOC vindt dat Biden de overwinning mede te danken heeft aan progressieve grassrootsbewegingen, waaronder natuurlijk de Black Live Matters-beweging. En dat de nieuw te vormen regering daar ook wel recht aan zou moeten doen.’

Manon Portos Minetti (Amerikanist en historicus gespecialiseerd in koloniaal geweld in de VS)

‘Deze keuzes voelen als een 180 graden omslag ten opzichte van de constant wisselende keuzes van Trump. Er wordt gekozen voor een meer trans-Atlantische politieke identiteit, klimaatproblematiek wordt daadwerkelijk serieus genomen en ook zullen de banden met de Verenigde Naties waarschijnlijk worden aangehaald.

‘Voor mij zijn de twee meest significante keuzes die van Avril Haines als directeur nationale inlichtingendiensten en Alejandro Mayorkas voor Binnenlandse Veiligheid. De benoeming van Haines wordt door velen gezien als een ‘overwinning’, omdat de positie van directeur van de zeventien inlichtingendiensten vervuld gaat worden door een vrouw. Historisch dus, maar er zitten zeker ook haken en ogen aan. De CIA ligt internationaal al jaren onder vuur vanwege buitenlandse interventies en het wereldwijd orkestreren van coupes tegen democratisch gekozen regeringen. Ook was Haines degene die de drone-aanvallen waarmee de Obama-regering terreurverdachten overzee uitschakelde voorzag van regels. Is diversiteit belangrijker dan de imperialistische inhoud van het beleid?

‘De keuze voor Mayorkas voor Binnenlandse Veiligheid is daarentegen hoopgevend. Hij is zelf kind van immigranten en mede-oprichter van het DACA-programma voor jonge illegale immigranten. Hopelijk zullen nu minder kinderen in kooien worden gestopt en zal in het algemeen een humaner immigratiebeleid gehanteerd worden ‘in the nation of immigrants’.

‘Ik mis wel Bernie Sanders en/of Elizabeth Warren voor een meer progressieve insteek van het beleid, maar het was ook te verwachten dat als de buit eenmaal binnen was, Biden zijn daadwerkelijke progressieve idealen wat meer zou laten varen.’

Wilt u belangrijke informatie delen met de Volkskrant?

Tip hier onze journalisten


Op alle verhalen van de Volkskrant rust uiteraard copyright.
Wil je tekst overnemen of een video(fragment), foto of illustratie gebruiken, mail dan naar copyright @volkskrant.nl.
© 2023 DPG Media B.V. - alle rechten voorbehouden