Ga de confrontatie aan

Ik lees, sinds de wolkbreuk aan meningen over het vluchtelingenprobleem, steeds meer opiniestukken in zijn geheel. Ik begin wel aan het eind om daarmee in te schatten of ik aan het begin zal beginnen. Bij de column van Ross Douthat was die inschatting snel gemaakt. Hij stelt dat Angela Merkel moet opstappen.

Na lezing in de bedoelde volgorde kreeg ik het idee dat de verkeerde Amsterdamse krant in mijn bus was gevallen. Uit mijn comfortzone gehaald en enigszins pissig op de Volkskrant, besloot ik Ross via Wikipedia wat nader te leren kennen.

Hij is conservatief, katholiek, en derhalve per definitie een conservatieve katholiek. Hij beschikt over een stevig fundament dus. Tussen het begin en het eind tracteert Douthat ons acht keer op cijferdata die in zijn interpretatie convergeren naar 'de jonge mannen, tja, zijn jonge mannen' onder de vluchtelingen als veroorzakers van de ellende in Keulen.

Ik tel dan de 'scheve verhoudingen tussen de geslachten', als getalsmatig bedoeld, ook mee, hoewel ik mij daarbij ook wel wat anders kan voorstellen. Het geheel van zijn overdenkingen beweegt zich, met spierballentaal als transportmiddel, naar de conclusie dat de grenzen dicht moeten, de (gezonde) jongemannen moeten worden uitgezet en dat Angela Merkel moet plaats maken voor iemand (wie o wie, Ross?) die niet de illusie van de Wiedergutmachung belichaamt.

undefined

Verheven dwaasheid

Dat Douthat niet aan een oplossing met minder schade heeft gedacht, vind ik jammer; laat Merkel, om lieden met een te verheven soort dwaasheid geen kans te geven, aanblijven en laat ze de grenzen sluiten voor 'alle' jonge mannen. Ook de niet-gezonde. Die kunnen dan met de uitgezette gezonde jonge mannen mee terug naar de regio en daar opgevangen worden.

Het vraagt nog wel wat denkwerk en overleg of er aanvullende maatregelen moeten komen voor de achterblijvende niet-gezonde jonge mannen. Mijn boosheid op de Volkskrant, over het plaatsen van deze column, is ondertussen omgeslagen in een zeker enthousiasme.

Liever regelmatig de confrontatie met een andere vleugel dan de voortdurende verdovende doctrine van linkse opvattingen. Als de 'verhoudingen tussen de opvattingen' maar niet te scheef worden. En, een conservatieve katholiek, tja, is een conservatieve katholiek.

^{Jaap Rossen, Sleen}