Paulien Cornelisse in 150 woorden
Er zijn niet zo veel Nederlandse sporen in Japan
Terwijl in Nederland de scholen dicht waren vanwege de staking, stond ik in Japan op straat en kwam er een vrolijk kwetterend groepje schoolkinderen voorbij. De meeste Japanse kinderen lopen met elkaar, zonder ouders, naar school.
Het ziet er schattig uit, misschien omdat ze een schooluniform aan hebben. Eersteklassers (6 jaar oud) krijgen een geel petje op zodat ze meer opvallen in het verkeer. Ik ben weleens in de buurt van een werkende vulkaan geweest, daar was het petje vervangen door een geel veiligheidshelmpje, tegen vallend vulkaangruis.
Elk schoolkind heeft een gigantische schooltas: een randoseru. Dat is een raar woord in het Japans, het komt van het Nederlandse woord ‘ransel’, dat rugzak betekent, maar wat wij niet meer gebruiken. Nederlandse handelaren hebben dat woord in de 17de eeuw meegenomen en ook maar meteen achtergelaten. Er zijn niet zo veel Nederlandse sporen in Japan, behalve dan op de ruggetjes van al die miljoenen schoolkinderen.
