'El Rey', de beweeglijke politicus met het driftkikkergezicht
Alles hier is altijd in de uitverkoop. Waar korting is, zijn mensen, dat had Jos goed ingeschat. En moet je nu eens zien: een lege maandagochtend in een naamloze winter, maar de helft van het parkeerterrein is vol.
Vroeger ging je naar de kerk als het tegen zat, nu ga je naar de Designer Outlet Roermond. Vroeger ging je bidden, nu bidden ze tot jou: Armani, Swarovski, Calvin Klein. Op de knieën voor de kleine man met de grote ogen en de pinpas - sale, sale, extra sale.
Het is een omvangrijk dorp met namaakgevels, vastgeplakt aan het stadscentrum. Het is er behaaglijker dan elders. Uit verborgen speakers vloeien evergreens, ook op de roodmarmeren toiletten. Opgewekt trekt de familie Al-Nuwaif langs de etalages: vader Walid met vrouw en vier kinderen, ze komen uit Koeweit. Ze wisten: Designer Outlet Roermond, daar moet je zijn voor 'a good discount'.
Vanaf vandaag begint de Volkskrant met een nieuwe rubriek. Toine Heijmans en Margriet Oostveen zullen beurtelings verslag doen vanuit een plaats in Nederland om de actualiteit beter te doorgronden. Wat zit er achter het nieuws dat we allemaal kunnen zien? Hoe denken de mensen die daar een kleinere of grotere rol in spelen? Klopt het beeld dat in de media is ontstaan?
Op donderdag doet Ariejan Korteweg hetzelfde vanuit Den Haag, 's zaterdags bespreekt Martin Sommer de week, zoals hij dat al deed.
Ik kom voor iets anders. Ik kom voor Jos van Rey, van wie ze zeggen dat hij de halve stad verkocht. Morgen staat hij voor de rechter, 'El Rey', de beweeglijke politicus met het driftkikkergezicht. Het ziet er niet best voor hem uit: omkoping, witwassen, verkiezingsfraude. De Limburgse omroep L1 heeft een film over hem gemaakt, Op weg naar het gerecht, en daarin zie je de koning in al zijn onrust, altijd onderweg naar de mensen. Tussen canvassen en cliëntelisme ligt een nevelig niemandsland.
Jos werd uit de VVD gegooid, richtte een nieuwe politieke partij op, won grandioos de verkiezingen, werd gemeenteraadslid en nam zitting in de commissie integriteit. Elke partij moet nou eenmaal iemand leveren voor de commissie integriteit. En wie weet er nou meer van integriteit, dan Jos van Rey?
Komt voor de val, denk je dan. Maar Big Benny zegt: 'Weet je wat ik denk? Ik denk dat Jos hier een standbeeld krijgt.'
Met Big Benny heb ik afgesproken in de outlet, bij de McDonald's. Hij heet Ben Peters, maar Roermonders kennen hem bij zijn artiestennaam. Zijn stem is schor, zijn lichaam groot en berekend op het carnavalsgeweld. Hij noemt zichzelf een kwartjeszanger. Afgelopen weekend werkte hij elf optredens af - herenzittingen, dameszittingen, het feestseizoen is lang en intensief. Het is doordouwen, maar dat kan hij. Dat komt door zijn harde jeugd. Jos is er ook zo een, zegt Benny. Jos werkt honderd uur per week. 'Ik zie in Jos een narcist. Dat is ook een leiderschapsstijl, hè. Zonder hem was de outlet er niet geweest.' Nu komen er vier miljoen bezoekers per jaar.
Big Benny is gemeenteraadslid voor de Liberale Volkspartij Roermond. De nieuwe partij van Jos. De LVR. De Lijst Van Rey - geloof nooit in toeval als Jos om de hoek staat mee te kijken.
Benny's broer, Dré Peters, is fractievoorzitter. Hun herkomst is van belang. Ze stammen uit een kompelgezin: tien kinderen, vader ziek geworden in de mijnen. Ze leefden op een krantenwijk en een beetje invalidengeld, in een stad die almaar armoediger werd. Ze zijn van Het Roermondse Veld, de wijk van 'hardwerkende mensen, duivenmelkers en wietkwekers', zegt Ben. En precies daar ligt de macht van Jos, die het volk afleerde op het CDA te stemmen. Sinds Jos stemden ze VVD. En nu stemmen ze LVR. 'Die mensen daar stemmen op een gezicht', zegt Benny, 'en het gezicht is dat van Jos'.
Ben en Dré waren van huis-aan-huisblad De Trompetter, dat had Jos goed gezien. Dré directeur, Ben commercieel directeur. Ze doen het zelf af als een blaadje, maar dat blaadje had wel een oplage van 900 duizend stuks. Dat is drie keer de Volkskrant. Een dikke kurk, om als politicus op te drijven.
Ze waren geen vrienden van Jos en zijn dat nog steeds niet (Ben zegt: 'Jos is geen aardige man') maar ze sloten wel een verbond. Dré zat tien jaar de gemeenteraad voor, Jos was veertien jaar wethouder. Een koning bestaat bij de gratie van degenen die zijn schild dragen. Benny zegt: 'Misschien is hij in de beleving te ver gegaan. Maar iedereen wist dat projectontwikkelaar Piet van Pol zijn beste vriend was. En als Jos fouten heeft gemaakt, dan waren er meer. De wethouders hebben altijd ja gezegd. De gemeenteraad ook. Maar die treden niet af, hè. Denk daar eens aan.'
We drinken koffie. De familie Al-Nuwaif loopt langs en zwaait met bungelende tassen. Hier in de outlet werken onze kinderen, zegt Big Benny. 'Denk daar eens aan.'
Hij staat op, wil de rekening vragen, maar gaat weer zitten. 'Als ik nou de koffie betaal', zegt hij, 'is dat dan belangenverstrengeling?'
