Die verhalenmachine bestaat al decennia

De laatste weken staat er iedere dag wel een artikel in de krant over ChatGPT. Hét computerprogramma dat voor jongeren hun werkstukken schrijft. Zo ook in de column van ­Peter de Waard, waarin staat dat als ChatGPT wordt vervolmaakt, deze ‘zelfs een meesterwerk als Oorlog en Vrede zou kunnen schrijven’. Welnu, rijkelijk laat.

Want al in 1954 vond uitvinder Adolph Knipe, in het boek De Verhalenmachine van de Britse schrijver Roald Dahl, in opdracht van Mr. Bohlen een machine uit die met slechts enkele steekwoorden een volledige roman schreef. Mr. Bohlen werd hierdoor van eenvoudig directeur van een elektrotechnisch ingenieursbureau, plotsklaps de grootste uitgever van Engeland.

Belangrijke schrijvers werden brodeloos. En overleefden alleen als zij hun naam verleenden aan de automatisch geschreven ­romans. Tot aan de laatste standvastige zelfstandige schrijver, die steunt: ‘O God, geef me de kracht om mijn kinderen te laten verhongeren!’
Frits Homan, Hillegom

Chinese ballon

In de berichten over de Chinese ballon boven Amerika heeft men het steeds over de grootte daarvan: drie stadsbussen. Achter elkaar of op elkaar? In veel berichten duidt men een omvang aan met bijvoorbeeld Olympische zwembaden of andere dingen waarbij men zich niets kan voorstellen.

Ik ga akkoord met voetbalvelden, maar de rest is nutteloos schuim.
Cornelis van Eykelen, Assen

Gebroken heup

Als gepensioneerd rechercheur las ik met waardering het artikel over gebroken heupen.

Wat ik in het artikel miste, is dat een schouwarts een overlijden door een gebroken heup als een ‘niet-­natuurlijke dood’ aanmerkt. Het overlijden wordt dan wettelijk onderwerp van een politieonderzoek. In mijn werkzame verleden ben ik (en ik ­vermoed vele collega’s met mij) meermaals ‘s nachts uit bed gebeld om ­onderzoek in te stellen en daarvan een proces-verbaal op te stellen ­wanneer er een voornoemd overlijden had plaatsgevonden, zodat een officier van justitie een verlof tot ­begraven of cremeren zou kunnen afgeven.

Om schaarse recherchecapaciteit te besparen, zou het wenselijk zijn om de wetgeving ten aanzien van een ‘niet-natuurlijke dood’ bij een duidelijke medische oorzaak, in combinatie met ouderdom, aan te passen.
Theo de Ruwe, Leusden

Fransen

Iedere kijker zal begrijpen dat er veel gearrangeerd is in het tv-programma Gort over de grens, het geheim van la douce France, zoals ook Arno Haijtema suggereert in zijn tv-recensie.

Toch zijn deze ontmoetingen wel degelijk mogelijk, en dat kunnen veel Nederlanders beamen. Er zijn wel een paar zaken die kunnen bijdragen aan zo’n leuke ontmoeting: vermijd de toeristische hotspots en een beetje kennis van de Franse taal is nodig.

Ook belangrijk: benader de Fransen vriendelijk en beleefd. In tegenstelling tot Hollanders is de Fransman meer gereserveerd en minder spontaan. Als het ijs eenmaal gebroken is, ontstaan er vaak leuke ontmoetingen waarbij de toerist wel degelijk een glas wijn kan drinken en een stukje kaas kan nuttigen.

Als je belangstelling hebt voor Frankrijk, zijn bewoners, verleden en heden dan weet je ook wel dat achter de wijngaarden en lavendelvelden voor veel Fransen het leven er anders uitziet dan de toerist die met zijn vakantiegeld gevulde portemonnee voor een paar weken de terrassen bevolkt.
Theo Louter, Grootschermer

Oorsprong

Met interesse las ik de reportage over het grootbrengen van dieren voor eigen slacht en consumptie.

Ik vind het prachtig dat mensen een ideaal weten te verwezenlijken, in het kader van ‘verander de wereld, ­begin met je eigen dieren’. Vlees eten is dan in mijn oogpunt teruggebracht tot de menselijke maat.

Ontnuchterend was dan ook het moment dat ik het magazine dicht sloeg en mijn aandacht werd getrokken door een advertentie voor maaltijden die je volledig bereid door je brievenbus kan laten glijden. Een grotere afstand tussen oorsprong en bord kan er, wat mij betreft, niet bestaan.
Arie Verboom, Haarlem