Commentaar
De Surinaamse president Santokhi kan nu alle steun gebruiken, van het IMF én van Nederland
Suriname kan elk moment weer in handen vallen van de kliek rond Desi Bouterse. Dat is niet in het belang van Suriname en ook niet in dat van Nederland.
De bestorming van het nationale parlement begint tot het standaardarsenaal van woedende burgers te behoren. Na de bestorming van het Capitool in Washington en het Congresgebouw in Brazilië was eind vorige week Suriname aan de beurt. Tientallen Surinamers bekogelden de Nationale Assemblée uit onvrede over het economisch beleid.
Het tragische van politiek is dat je vaak wordt afgerekend op de daden van je voorganger. Dat lot treft nu ook Chan Santokhi, sinds 2020 de president van Suriname. Zijn voorganger, Desi Bouterse, heeft het land diep in de schulden gestoken. Santokhi moet hard ingrijpen om een faillissement af te wenden.
Een land als Suriname heeft globaal gesproken twee opties om de gaten in de overheidsbegroting te dichten: het Internationaal Monetair Fonds (IMF) of China. Het IMF staat altijd klaar om landen in nood te helpen, de rente op de leningen is relatief laag, maar het IMF stelt wel strenge eisen om de begroting snel op orde te krijgen. De tweede optie is China, dat bijna altijd bereid is om geld te lenen aan arme landen om zo zijn invloedsfeer uit te breiden. China stelt geen strenge eisen, maar de rente is wel aanmerkelijk hoger.
Desi Bouterse zocht zijn heil vooral bij China, Santokhi kiest vooral voor het IMF. Bouterse koos voor de dure schulden, Santokhi voor de strenge aanpak. Het IMF eist dat de Surinaamse regering de subsidie op elektriciteit gas en brandstof afbouwt. Het is logisch dat dat slecht valt bij de Surinaamse bevolking. Door de hoge inflatie is het land de afgelopen twee jaar snel verarmd. Deze extra financiële tik kunnen veel Surinamers niet dragen.
Santokhi krijgt in eigen land het verwijt dat hij zich het leed van de bevolking te weinig aantrekt. Daar zit wat in. Maar tegelijkertijd weten alle Surinamers dat de bezuinigingen die hij doorvoert noodzakelijk zijn om het land financieel gezond te krijgen.
Wie er precies achter de bestorming van het parlement zat is onduidelijk, maar wel duidelijk is dat de positie van Santokhi uiterst kwetsbaar is. Hij kan dit gevecht bijna niet winnen, zeker niet omdat zijn voorganger en rivaal Desi Bouterse nog veel steun geniet.
Santokhi kan alle hulp gebruiken. Het is te hopen dat het IMF daar rekening mee houdt bij het opleggen van zijn eisen. Idealiter neemt het IMF de regie bij een schuldsanering en probeert het de belangrijkste schuldeiser China te bewegen tot enige coulance.
Van voormalig kolonisator Nederland mag ook worden verwacht dat het meedenkt met Santokhi. Suriname kan elk moment weer in handen vallen van de kliek rond Desi Bouterse, die het land al heel veel schade heeft berokkend. Dat is ook niet in het belang van Nederland.
In het Volkskrant Commentaar wordt het standpunt van de krant verwoord. Het komt tot stand na een discussie tussen de commentatoren en de hoofdredactie.