De badslipper-met-sok is nu net zo mainstream als een havermelk-latte en heeft zijn eigen graf gegraven

Belachelijke modetrends, daar keert Julien Althuisius zich deze week tegen, want niet alle moderne verschijnselen hoeven we goed te keuren. Er zijn zaken waar we ons tegen kunnen, nee móéten verzetten.

Er moet ergens een geheim genootschap van modeontwerpers bestaan dat eens per jaar bijeenkomt om snode plannen te smeden. Een soort Bilderbergconferentie, alleen dan voor fashion. Tijdens die bijeenkomst spreken de designers af wat de trends voor het volgende jaar worden, waar de nieuwe kinderarbeidhotspots zijn en bedenken ze strategieën hoe op een geloofwaardige manier obsceen veel geld te vragen voor een joggingbroek. Jaarlijks terugkerend bij deze conferentie is het onderdeel ‘Wie verzint de domste modetrend?’. De vereisten voor de inzendingen zijn vrij simpel: neem iets waarvan meteen duidelijk is dat het volstrekt belachelijk staat en de drager omtovert tot paljas, maar doe alsof het een exempel is van rebellie, onafhankelijkheid en creativiteit.

Het alfa en omega van deze categorie is de Crocs-met-sokken-trend die een tijdje als een niet in te dammen virus rondwaarde. In september 2019 postte Ariana Grande een foto op Instagram waarop ze witte Crocs met witte sokken droeg, wat grappig genoeg precies samenviel met het moment waarop de ironie zichzelf in de afgrond stortte. Crop-tops voor mannen: ook zoiets wat nooit had mogen gebeuren. Transparante broeken, rokken en jurken: nee, non en nein. Hardnekkig is ook nog steeds de trend van kleine zonnebrillen. Even onpraktisch (wellicht ten overvloede: het idee van een zonnebril is dat hij je ogen beschermt tegen de zon) als ridicuul, de dragers ervan reducerend tot een uilig stripfiguur. (Een trend overigens die zijn katalysator vond in de Kardashian/West-familie, de Rothschilds van de slechte smaak.) Bijkomende eigenaardigheid bij deze fenomenen is de verbazingwekkende discrepantie op de foto’s waarop professionele modellen dit soort spullen dragen en er bloedserieus bij kijken. Niet gehinderd door enig bewustzijn over wat er allemaal aan de hand is, als iemand die schaterlachend poseert voor een huis waar de vlammen uit het dak slaan.

Dit jaar zagen we nog een merkwaardige modetrend tot een hoogtepunt komen. Een paar jaar geleden was de klassieke blauw-witte badslipper van Adidas, de Adilette, in combinatie met witte sportsokken helemaal en vogue. Febo speelde even later handig in op deze ik-loop-met-een-pleerol-naar-het-toiletgebouw-look door onder de noemer ‘haute friture’ zelf ook badslippers te gaan verkopen. Zeeman volgde en daarmee was het keerpunt gelijk bereikt. Het graf werd gegraven door Lidl, dat aan het begin van deze toch al geruïneerde zomer zijn eigen kledinglijn lanceerde, inclusief lekker malle badslippers met bijpassende sportsokken. Ze vonden gretig aftrek, want er is natuurlijk niets zo ironisch als met het logo van een budgetsupermarkt rond te lopen. Van steden tot campings tot stranden, overal in Nederland werden de badslippers met misplaatste bravoure gedragen. De even broodnodige als onontkoombare genadeklap voor deze trend kwam in de vorm van de ANWB-slipper. De bodem is bereikt. De badslipper-met-sok is nu net zo mainstream als een havermelk-latte en heeft daarmee automatisch zijn eigen hipheid naar het graf gedragen. Het wachten is nu op de volgende kolderieke trend. De schoudervulling schijnt aan een agressieve comeback te werken. Dit najaar nog. Op de website van Fashionchick werd het door velen voor dood gehouden fenomeen enthousiast verwelkomd. ‘Met zulke schouders kunnen we onze strijd om gelijkwaardigheid het laatste zetje geven. Schoudervulling voor schoudervulling.’ 2020 is genadeloos.