Dat de Kamer van Koophandel de Facebook der Nederlanden is, wisten zzp'ers allang

Dat de Kamer van Koophandel de Facebook der Nederlanden is, wisten zzp'ers allang. Je besluit voor jezelf te beginnen, in de kantoorboekhandel koop je een zwarte perforator en een prullenbak al weet je dat je die zwarte perforator nooit zal gebruiken behalve die ene keer dat je je te pletter zal perforeren omdat je confetti wil maken voor de verjaardag van je dochtertje maar een kantoor zonder zwarte perforator en prullenbak is nu eenmaal geen kantoor. Vervolgens fiets je naar de Kamer van Koophandel om je in te schrijven, want dat moet van de autoriteiten. En dan begint de ellende.

Een duister type 'van de afdeling energie grootzakelijk' aan de deur die grootzakelijke energie wil slijten. 'Maar we wonen hier gewoon met z'n vieren en ik tik in m'n eentje stukjes aan de eettafel.' Dondert niet, mevrouw, een bedrijf is een bedrijf.

Anderen bellen. De godganse dag. Of de ceo interesse heeft in een interessante aanbieding voor effectief debiteurenbeheer. Of er iemand aan de telefoon kan komen die gaat over het personeelsbeleid, en als die iemand geen tijd heeft bellen ze over een kwartier wel terug. Of je een tankpas wil, 'voor de directie'. Een boekhoudprogramma. Slim juridisch advies. Iets met opslag in de cloud. Een duurzaam en uiterst voordelig leasefietsplan voor het gehele personeelsbestand. Of je al gehoord hebt van Altijd Daltarief voor ondernemers.

Pleur op, roep je namens de directie, want zo heb je dat geleerd van de autoriteiten. Of je zegt 'Ik verbind u door met de HR-manager' en zet ze een kwartier in de wacht. Je legt lijsten aan van bedrijven waar jij en al je nakomelingen nooit één paperclip van zullen kopen, gewoon uit woede en wrok. Je registreert je suf in belmenietregisters en in donderopuitmijnstraatlijsten. Maar ze blíjven komen, als de strontvliegen boven het konijnenhok van de buren.

Dat komt door de Kamer van Koophandel, waar ondernemers zich moeten laten registreren in het Handelsregister, zeggen zzp'ers al jaren tegen elkaar. Het begrip 'koophandel' staat voor doorverkopen van jouw gegevens aan de figuren van effectief debiteurenbeheer en slim juridisch advies.

De NOS belde gisteren met de Autoriteit Persoonsgegevens om te vragen wat die hiervan vindt. 'Mogelijk strijdig met de wet', luidde het antwoord. 'We doen dit al honderd jaar zo', was het ijzersterke verweer van de Kamer van Koophandel. Beide instanties gaan 'met elkaar om de tafel zitten', en dat 'deze week nog'.

Wellicht kan er gelijk doorgepakt worden en kan er een groot maatschappelijk debat worden geopend over nut en noodzaak van Kamers van Koop- en Datahandel en het intomen van de ongebreidelde registratiezucht. En over de onderliggende oorzaak: de ziekte van 'de eigen broek ophouden'. Want de KvK moet een wettelijke taak vervullen - het handelsregister beheren en toegankelijk maken - en moet tegelijk deels zijn eigen geld verdienen.

Dan krijg je misstanden als het verpatsen van contactgegevens (bij zzp'ers vaak privé-adressen) voor marketingdoeleinden. En voor Facebook-targeting, zoals blijkt uit onderzoek van de NOS. Uit het NOS-bericht: 'Gespecialiseerde databedrijfjes kopen data van KvK, bundelen die met andere informatiebestanden en gebruiken die kennis om zzp'ers gepersonaliseerde advertenties te tonen. Zo krijgen mensen met een boekhoudkantoortje een andere auto aanbevolen dan loodgieters.'

De ergsten, dat zijn de energieboeren.