Blij met een EK-kaartje, niet met de test

Blij was ik afgelopen vrijdag toen ik na lang wachten er tussen kwam in het Uefa-portaal om een kaartje te reserveren voor de EK-wedstrijd Nederland-Oekraïne. Minder werd mijn blijdschap toen bleek dat ik me op de dag van de wedstrijd moet laten testen op corona bij ‘testenvoortoegang.nl’ , terwijl ik volledig ben gevaccineerd.

Ik heb een GGD-vaccinatiebewijs. Dat dit voor een buitenlandse reis niet geldt, vind ik al moeilijk te bevatten, maar dat het voor een evenement in Nederland niet geldt, daar staat mijn verstand bij stil. Op kosten van de samenleving heb ik het Pfizer-vaccin gehad en nu moet ik op kosten van diezelfde samenleving worden getest. Er zijn drie poulewedstrijden in de Amsterdam ArenA. Dat betekent dat 48 duizend mensen zich op de dag van de wedstrijd moeten laten testen, terwijl er ongetwijfeld veel meer mensen zijn die volledig zijn gevaccineerd. De Algemene Rekenkamer heeft aangetoond dat VWS 5 miljard euro niet kan verantwoorden en ook de deal met Sywert van Lienden roept veel vragen op. Bij VWS is het kennelijk makkelijk geld uitgeven van de belastingbetaler, anders is niet te verklaren waarom er niet op kosten wordt bespaard door het GGD-vaccinatiebewijs als voldoende te beschouwen.

Paul van Gils, Maarssen

Goed doel

Sywert van Lienden zegt dat het niet uit te leggen is, dat er zoveel geld verdiend kan worden terwijl de zorg zich dood buffelt. Hij wil daarom de rendementen van het verdiende kapitaal aan maatschappelijke doelen besteden. Klinkt mooi, maar is het niet. Want als je het voorgaande snapt, begrijp je ook dat de overheid degene moet zijn die de zorgprioriteiten stelt en niet een particulier die zich met gemeenschapsgeld koning waant.

Maria van den Boer, Bilthoven

Goed doel (2)

Van Lienden promoot nu een miniversie van de Gates Foundation. Voor gladde jongens is een stichting hét vehikel om geld te hebben en belasting te omzeilen. Zolang Van Lienden dat geld kan besturen, twijfel ik aan zijn integriteit. Er is één algemeen belang dat ten goede komt aan iedereen: de Belastingdienst. Oftewel, dat geld behoort terug te gaan naar de Staat. Trouwens, die 9 miljoen is naar ik begrepen heb na belastingen geschonken aan een stichting tot algemeen nut. Daarbij kan belastingteruggave worden gevraagd.

Hubert Verkerk, Amsterdam

Goede komaf

Twee ‘jongens’ van goede komaf stonden ooit voor de oprichting van de Sociaal Democratische Arbeiderspartij (SDAP), later de PvdA: jonkheer De Goes Naters en Wiardi Beckman. Ik zie daar iets van terug in Sander Schimmelpenninck. Er is hoop.

Felicie van den Hoek, Den Haag

Pulp

Ontdaan ben ik door het stuk ‘De schadelijke promotie van pulp in het onderwijs’. Daar sta je dan als bevlogen docent Nederlands.

Dolblij ben ik als mijn brugklassers verdiept zijn in een boek. Ze maken (nog) geen onderscheid tussen pulp, lectuur of literatuur. Ze geven taal aan hun leeservaringen, en zetten stappen. Van genre naar genre, schrijver naar schrijver.

Als je uitgaat van opmerkingen als ‘Mag Donald Duck ook?’ en ‘Ik kan al lezen’, ben je dolblij dát ze lezen. Zoals ik zijn er talloze docenten die niks verplicht stellen, die aanvullen en adviseren. Zo bevorder je leesmotivatie.

Inhoudelijk gaat het stuk eigenlijk alleen over Mel Wallis de Vries. Zij won zeven keer De Jonge Jury met haar thrillers die inderdaad voornamelijk uit moord, doodslag en ellende bestaan. Maar andere winnaars waren Rob Ruggenberg, Buddy Tegenbosch en Francien Oomen. Schrijven zij pulp? Brengen zij schade toe aan de tere kinderziel? Van Dijk en Klaver hebben een ‘lelijk’ stuk geschreven en staan ver af van elke praktijk. ‘Literatuur draagt bij aan empathie en burgerschap’? Nou, niet bij de schrijvers van dit artikel.

Elin Meijnen, docent Nederlands, Ravenstein

Pulp (2)

Als kind las ik te weinig volgens mijn lagereschooldocent. Vol enthousiasme vertelde hij me over leuke boeken, en het lukte hem me Het oneindige verhaal te laten lezen. Het enthousiasme is er op de middelbare school professioneel uitgewerkt, waarna ik amper meer literaire boeken heb aangeraakt. Reden: leraren die bepaalden wat je wel en niet mocht lezen.

De moderne versie, in de woorden van de moderne literatuurpolitie, vertegenwoordigd door hoogleraar Van Dijk en docent Klaver: ‘Een shortlist die wordt opgesteld door specialisten.’

Michel Vorenhout, Leiden