Bezetting Bungehuis is een noodzakelijk kwaad

Sinds de vroege vrijdagochtend houden studenten het Bungehuis in Amsterdam bezet. De bezetters zijn van het collectief de Nieuwe Universiteit en strijden voor een democratischer universiteit, waarbij medewerkers en studenten meer zeggenschap krijgen, kwaliteit boven kwantiteit gaat en de top-downstructuur doorbroken wordt. Er moeten minder tijdelijke en meer vaste contracten komen en de bezetters willen de vergaande hervormingen van 'Profiel 2016' voor de faculteit der geesteswetenschappen van tafel.

Ter verheldering: bezetters demonstreren, zij kraken niet. In Nederland staat het ons vrij om te demonstreren. Het is niet dat de studenten (en enkele medewerkers) voor hun lol niet douchen, afhankelijk zijn van derden voor eten en hun leven voor een moment stilzetten. Bezetten is strijden voor een doel, met een middel dat noodzakelijk is geworden omdat het college van bestuur niet wil luisteren en zijn megalomane beleid, ondanks verzet vanuit de hele faculteit, door wil duwen.

Het college benadrukt keer op keer dat de bezetting het onderwijs en onderzoek ernstig belemmert. Maar dit is een noodzakelijk kwaad. De dialoog die nodig is, wordt ons niet gegeven; het gematigde verzet haalt te weinig uit.

Daarnaast benadrukt de Nieuwe Universiteit voortdurend dat het gewoon mogelijk is voor medewerkers, promovendi en studenten om het Bungehuis te betreden en hun werk voort te zetten; zelfs de bibliotheek kan geraadpleegd worden. Stuk voor stuk vinden zij de voortzetting van het onderwijs en onderzoek van groot belang; daar strijden zij immers juist voor.

De bezetting krijgt steun van het academisch personeel. Dat onderschrijft de noodzaak van meer democratie voor de academische gemeenschappen en relateert dit doelbewust aan de reorganisatie bij de faculteit der geesteswetenschappen, waarbij telkens niet geluisterd wordt naar de mensen over wie het daadwerkelijk gaat.

undefined

Humanities Rally, dat nu al maanden strijdt tegen de plannen van de decaan Frank van Vree, staat ook achter de bezetting. Eerder sprak het met het CvB, maar verder dan enkele beschuldigingen en holle frasen kwam dat gesprek niet. Er zijn meerdere demonstraties gehouden, waaronder een protestmars afgelopen vrijdag, die eindigde bij het Bungehuis.

Er wordt door de bezetters gepoogd een gesprek aan te gaan, maar het CvB weigert dit zolang de bezetters het pand niet verlaten. Oftewel, zolang de bezetters een drukmiddel in handen hebben. De lokale tv-zender AT5 bood zelfs aan een gesprek te faciliteren; het CvB sloeg dit af. Door het gesprek te weigeren, belemmert het CvB, en niet de bezetters, het onderwijs en onderzoek.

De kwaliteit van de universiteit als onderwijs- en onderzoeksinstituut is in gevaar. De strijd is gestreden met woorden en protestmarsen, met open brieven en gesprekken. De ware dialoog met het college van bestuur laat echter op zich wachten. Een bezetting is een ingrijpende actie, waaruit de ernst van de zaak blijkt. De steun van enkele honderden toont het draagvlak. Nu is de tijd om te vechten voor datgene wat ons zo dierbaar is. Nu is de tijd om naar ons te luisteren.